ความสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยผู้มีประสิทธิผล 8 ประการ พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรและการบริหารจัดการโดยยึดหลักธรรมาภิบาลของบุคลากรเทศบาลนครแหลมฉบัง

Abstract

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยของผู้มีประสิทธิผลสูงสุด 8 ประการและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรกับการบริหารจัดการ โดยยึดหลักธรรมาภิบาล ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยของผู้มีประสิทธิผลสูงสุด 8 ประการ และการบริหารจัดการโดย ยึดหลักธรรมาภิบาล กับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กร และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรและการบริหารจัดการ โดยยึดหลักธรรมาภิบาล กับอุปนิสัย ของผู้มีประสิทธิผลสูงสุด 8 ประการ ทั้งนี้ผู้วิจัยได้กำหนดกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ไนการศึกษา ได้แก่ บุคลากร เทศบาลนครแหลมฉบังจำนวนทั้งสิ้น 29 คน สถิติที่ใช้ โดยแจกแจงจำนวนความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย เลขคณิต และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน หรือสหสัมพันธ์ เชิงเส้นตรง ผลการศึกษา พบว่า สหสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยของผู้มีประสิทธิผลสูงสุด 8 ประการ และ พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรกับการบริหารจัดการ โดยหลักธรรมาภิบาลสหสัมพันธ์ ระหว่างอุปนิสัยของผู้มีประสิทธิผลสูงสุด 8 ประการ และการบริหารจัดการ โดยยึดหลักธรรมาภิบาล กับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กร และสหสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีและ การบริหารจัดการ โดยยึดหลักธรรมาภิบาลขององค์กร กับอุปนิสัยของผู้มีประสิทธิผลสูงสุด 8 ประการ มีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกัน โดยมีความสัมพันธ์ในระดับสูง เมื่อพิจารณาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ระหว่างตัวแปรพยากรณ์กับตัวแปรเกณฑ์ มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ในระดับสูง ข้อเสนอแนะในการวิจัยครั้งนี้ เทศบาลนครแหลมฉบัง ควรมุ่งเน้นพัฒนาปรับปรุงการบริหารงาน ควบคู่ไปกับการพัฒนาทักษะการสื่อสาร ควรเพิ่มเติมยุทธศาสตร์ด้านการบริหารจัดการองค์กร เกี่ยวกับ เป้าหมายในการพัฒนาศักยภาพการปฏิบัติงานให้กับเจ้าหน้าที่อย่างต่อเนื่อง การส่งเสริมแบบมีส่วนร่วม การเปิดโอกาสให้เจ้าหน้าที่ และประชาชน มีส่วนร่วมในการตัดสินปัญหา และควรเปิดโอกาสให้ เสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาเพื่อให้เจ้าหน้าที่เกิดความรู้สึกที่ดี และยินดีให้ความร่วมมือในงานของ เทศบาล และงานของประชาชน