Abstract:
ผลของการเสริมไคโตซานในอาหารร่วมกับความเค็มต่อการเจริญเติบโต อัตรารอดความถี่ของการลอกคราบ การเปลี่ยนแปลงทางสรีระเคมีและการสนองตอบต่อภูมิคุ้มกันของกุ้งขาว (Litopenaeus vannamei) ซึ่งได้วางแผนการทดลอง two-way ANOVA ตามอาหารที่มีการเสริมไคโตซาน 0.2 % และไม่เสริมไคโตซาน (ชุดควบคุม) ร่วมกับความเค็ม 3 ระดับ (10, 23 และ36 ppt) ทำ 4 ซ้ำ โดยเลี้ยงกุ้งขาวขนาด 3.18±0.08 กรัม ความยาว 7.61±0.34 เซนติเมตร ให้อาหารทดลองที่มีโปรตีน 36%ให้อาหารอัตรา 5% ของน้ำหนักตัวต่อวัน แบ่งให้วันละ 4 ครั้ง เป็นเวลา 8 สัปดาห์ ตรวจสอบพารามิเตอร์การเจริญเติบโต อัตรารอด อัตราแลกเนื้อ (FCR) ความถี่ในการลอกคราบ ระยะเวลาที่ต้านการสลบจากการทดสอบความเครียด (ARP) ปริมาณเม็ดเลือดรวม (THC) ระยะเวลาที่เลือดแข็งตัว (CP) ความเข้มข้นของอิออน (ion) โซเดียม (Na) โพแทสเซียม (K) แคลเซียม (Ca) แมกนีเซียม (Mg) ฟอสฟอรัส (P) แมงกานีส (Mn) ทองแดง (Cu) ซัลเฟอร์ (S) คลอไรด์ (Cl) ของพลาสมาและเปลือกกุ้ง ความเข้มข้นโปรตีนรวมในพลาสมา ปริมาณไคติน (Chitin) และไคโตซาน (Chitosan) ในเปลือก ผลการทดลองพบว่า กุ้งขาวที่เลี้ยงด้วยอาหารที่เสริมไคโตซาน 0.2% มี % น้ำหนักที่เพิ่มขึ้น (%WG) อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะด้านน้ำหนัก (%SGRW) % ความยาวที่เพิ่มขึ้น (%LG), ARP และโปรตีนในพลาสมาสูงกว่าและ FCR ต่ำกว่ากุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารชุดควบคุม (p<0.05) เมื่อพิจารณาผลของความเค็มปัจจัยเดียวพบว่า กุ้งที่เลี้ยงในน้ำความเค็ม 36 ppt มีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นต่อวัน (ADG) %WG % SGRW และ %LG สูงกว่าที่กุ้งเลี้ยงใน 10 ppt และ 23 ppt (p<0.05) ขณะที่กุ้งที่เลี้ยงในน้ำความเค็ม 10 ppt มีอัตรารอด (%SR) ต่ำ (p<0.05) และ FCR สูงกว่า (p<0.05) อีก 2 ระดับความเค็ม ARP นานขึ้นเมื่อเลี้ยงกุ้งในน้ำความเค็มต่ำลง (p<0.05) ความเค็มที่สูงขึ้นส่งผลให้ความเข้มข้นของโปรตีน กับ Mg ในพลาสมา และ Mn ในเปลือกสูงสุด แต่ Ca ในเปลือกต่ำลง ในกุ้งที่เลี้ยงในความเค็ม 36 ppt ค่า Mg ในเปลือกและ THC ในเลือดสูงขึ้น (p<0.05) เมื่อเลี้ยงกุ้งในความเค็ม 23 ppt (P<0.05) เมื่อพิจารณาผลร่วมของการเสริมไคโตซานและความเค็มในการเลี้ยงกุ้ง พบว่าอัตรารอดของกุ้งกลุ่มที่เลี้ยงในความเค็ม 23 ppt และ 36 ppt และให้อาหารที่ผสมไคโตซานมีค่าสูงกว่า (p<0.05) กุ้งชุดที่เลี้ยงใน 10 ppt ทั้ง 2 กลุ่ม ARP ของกุ้งกลุ่มที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมไคโตซานมีค่าสูงกว่าชุดที่ให้อาหารชุดควบคุม (p<0.05) ในความเค็ม 10 ppt FCR กุ้งทุกกลุ่มที่เลี้ยงในความเค็ม 23 ppt และ 36 ppt มีค่า FCR ต่ำกว่า (p<0.05) กุ้งทั้ง 2 กลุ่มที่เลี้ยงในความเค็ม 10 ppt ค่าโปรตีนในพลาสมาของกุ้งกลุ่มที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมไคโตซานมีค่าสูงกว่า (p<0.05) ชุดที่ให้อาหารควบคุม ทั้งในความเค็ม 10 ppt และ 36 ppt และ ค่า THC ของกุ้งกลุ่มที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมไคโตซานมีค่าสูงกว่า (p<0.05) ชุดที่ให้อาหารควบคุมที่ความเค็ม 36 ppt
