Abstract:
ขลู่เป็นพืชไม้พุ่มที่พบมากตามพื้นที่ป่าชายเลนในประเทศอินเดีย บังคลาเทศ เมียนมาร์ จีน ฟิลิปปินส์ มาเลเซีย ประเทศไทย และออสเตรเลีย ขลู่เป็นพืชที่มีฤทธิ์ต้านการอักเสบและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ อย่างไรก็ตาม การศึกษาถึงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากใบชาขลู่หลังจากที่ถูกย่อยยังไม่มีการศึกษามาก่อนหน้านี้ ดังนั้น การศึกษานี้จึงต้องการที่จะศึกษาฤทธิ์ดังกล่าวของชาขลู่ทั้งก่อนและหลังการย่อยในหลอดทดลองรวมทั้งเมื่อถูกดูดซึมโดยเซลล์ Caco-2 ซึ่งฤทธิ์ดังกล่าวจะถูกตรวจสอบโดยใช้วิธี DPPH radical scavenging assay นอกจากนี้ยังมีการหาปริมาณฟีนอลรวมและฟลาโวนอยด์รวมด้วยจากการศึกษาพบว่า ชาขลู่ที่ความเข้มข้น 0.1 mg/ml ก่อนที่จะถูกย่อยแสดงฤทธิ์การกําจัดอนุมูล DPPH ถึง 84.77% ค่า IC50 ถูกนํามาพิจารณาเพื่อแสดงให้เห็นถึงฤทธิ์ดังกล่าว โดยค่า IC50 ของชาขลู่ในสภาวะการย่อยของลําไส้เล็กมีค่าน้อยที่สุดคือ 0.0187±0.008 mg/ml เมื่อเปรียบเทียบกับในสภาวะการย่อยที่ปากและกระเพาะอาหาร จากนั้นทําการศึกษาฤทธิ์ดังกล่าวหลังจากถูกดูดซึมโดยเซลล์ Caco-2 ผลการทดลองพบว่า ชาขลู่น่าจะถูกดูดซึมได้โดยเซลล์เยื่อบุผนังลําไส้จึงส่งผลให้เปอร์เซ็นต์การกําจัดอนุมูลลดลงทางด้านล่างของ transwell อย่างไรก็ตาม ชาขลู่ยังคงมีฤทธิ์ดังกล่าวแม้ว่าจะน้อยลงกว่าด้านบนของ transwell ยิ่งไปกว่านั้นยังพบว่า ปริมาณฟีนอลและฟลาโวนอยด์รวมของชาขลู่ก่อนการย่อยมีปริมาณที่ค่อนข้างสูง (196.56±0.02 และ 243.75±0.01 mg QE/g extract ตามลําดับ) แต่ปริมาณฟีนอลรวมของชาขลู่หลังการย่อยกลับลดลงประมาณ 7 เท่าส่วนปริมาณฟลาโวนอยด3รวมของชาขลู่ลดลงหลังการย่อยที่ปากและกระเพาะอาหารแต่กลับเพิ่มขึ้นหลังการย่อยที่ลําไส้เล็กเป็น 286.58±0.05 mg QE/g extractหลังการดูดซึมผ่านเซลล์ Caco-2 ชาขลู่สามารถผ่านเซลล์ลงไปยังด้านล่าง (basolateral side) ได้ อย่างไรก็ตาม ปริมาณฟีนอลและฟลาโวนอยด์รวมก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัดทั้งทางด้านบนและด้านล่างของ transwell โดยสรุป ชาขลู่น่าจะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งสําหรับการดูแลสุขภาพของผู้บริโภคได้
