Abstract:
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับความสะดวกในการบริการในแต่ละมิติ (Dimension) 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลความสะดวกในการบริการที่มีผลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการท่าอากาศยานนานาชาติอู่ตะเภา จังหวัดระยอง และ 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลความพึงพอใจที่มีผลต่อการกลับมาใช้บริการซ้ำ สนามบินนานาชาติอู่ตะเภา จังหวัดระยอง คำนวณขนาดของกลุ่มตัวอย่างแบบไม่ทราบประชากรที่ค่าความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95 เก็บรวบรวมกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วย ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทำการทดสอบสมมติฐานด้วยสมการถดถอยแบบพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศชายอายุ 21-30 ปี สถานภาพโสด ระดับการศึกษาปริญญาตรี อาชีพพนักงาน/ลูกจ้างบริษัทเอกชน รายได้ต่อเดือน 10,001-20,000 บาท โดยปัจจัยด้านความสะดวกของการบริการที่อยู่ในระดับมากที่สุด คือ ผลประโยชน์ของความสะดวก รองลงมา คือ ความสะดวกในการตัดสินใจ ความสะดวกในการทำธุรกรรม ความสะดวกในการเข้าถึง และผลประโยชน์ย้อนหลังของความสะดวกและระดับความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับมาก ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า ความสะดวกในการเข้าถึงผลประโยชน์ของความสะดวก และ ผลประโยชน์ย้อนหลังของความสะดวกมีผลเชิงบวกต่อความพึงพอใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 และความพึงพอใจมีผลเชิงบวกต่อการกลับมาใช้บริการซ้ำท่าอากาศยานนานาชาติอู่ตะเภา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05