โครงสร้างทีมรูปแบบการสื่อสารและความสามารถในการปรับตัวเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานเป็นทีมของ บริษัท ไดอะ เรซิบอน (ไทยแลนด์) จำกัด

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโครงสร้างทีมรูปแบบการสื่อสารและความสามารถในการปรับตัว เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานเป็นทีมของ บริษัท ไดอะเรซิบอน (ไทยแลนด์) จำกัด กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรของ บริษัทไดอะเรซิบอน (ไทยแลนด์) จำ กัด จำนวน 246 คน ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือในการวิจัยคือแบบสอบถามแบบปิด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การถดถอยแบบพหุคูณและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยด้านโครงสร้างทีม ส่งผลทำให้เพิ่มประสิทธิภาพ การทำงานเป็นทีมของบุคลากร บริษัทไดอะเรซิบอน (ไทยแลนด์) จำกัด การทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยด้านโครงสร้างทีม ได้แก่ การมีจุดมุ่งหมายเเละการมีบทบาทร่วมกันช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานเป็นทีมที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ความคิดเห็นภาพรวมอยู่ในเชิงบวกและมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ปัจจัยด้านรูปแบบการสื่อสาร ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ การทำงานเป็นทีมของบุคลากร บริษัท ไดอะเรซิบอน (ไทยแลนด์) จำกัด การทดสอบสมมติฐาน พบว่า รูปแบบการสื่อสาร ได้แก่ ช่องทาง สารผู้รับสารการแปลงข่าวสารและข้อมูลย้อนกลับช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานเป็นทีม ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ความคิดเห็นภาพรวมอยู่ในเชิงบวกและมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ปัจจัยด้านความสามารถในการปรับตัว ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานเป็นทีมของบุคลากรเช่นเดียวกัน การทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยด้านความสามารถในการปรับตัว ได้แก่ การเรียนรู้ทางเทคโนโลยีการทำงานกับบุคคลอื่นและการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมองค์กร ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานเป็นทีม ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ความคิดเห็นภาพรวมอยู่ในเชิงบวกและมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด