ความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชาจังหวัดชลบุรี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียน ชั้นมัธยมศึกษา จำนวน 335 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามแบบ มาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ เกี่ยวกับความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี มีอำนาจจำแนกรายข้อระหว่าง .31 - .70 และค่าความเชื่อมั่น .90 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ( ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ใช้การทดสอบค่าวิกฤตที (t-test) ใช้การทดสอบ ค่าความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และเปรียบเทียบรายคู่ โดยใช้วิธี Scheffe’ test ผลการวิจัยพบว่า 1. ความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรีโดยรวมและรายด้านมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก โดยเรียงค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านความรู้สึกที่ดีต่อผู้อื่น ด้านความรู้สึกต่อวิชาที่เรียน และด้านความรู้สึกต่อตนเองในการเรียน ตามลำดับ 2. ผลการเปรียบเทียบความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี จำแนกตามเพศ โดยรวมและรายด้าน พบว่า แตกต่างกันอย่าง ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ 3. ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี จำแนกตามระดับชั้นเรียน โดยรวมและรายด้าน พบว่า แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ 4. ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี จำแนกตามระดับผลการเรียน โดยรวมและรายด้าน พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05