การพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์และความฉลาดทางสังคมของนักเรียนอาชีวศึกษาโดยใช้โปรแกรมฝึกทักษะชีวิต

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมฝึกทักษะชีวิตสำหรับนักเรียนอาชีวศึกษา และเปรียบเทียบผลการทดลองใช้โปรแกรมโดยพิจารณาคะแนนความฉลาดทางอารมณ์และ ความฉลาดทางสังคมหลังใช้โปรแกรม โปรแกรมประกอบด้วยการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมกลุ่มฝึกอบรม (Training Group) ร่วมกับการเรียนรู้จากประสบการณ์ (Experiential Learning) ซึ่งแต่ละกิจกรรม แบ่งเป็น 4 ขั้นตอน ได้แก่ การสร้างประสบการณ์ (Concrete Experience) การสะท้อนการเรียนรู้ (Reflection Observation) การสรุปองค์ความรู้ (Abstract Conceptualization) และการประยุกต์ ความรู้ (Active Experimentation) กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพของ วิทยาลัยเทคโนโลยีพัทยาพณิชยการ จังหวัดชลบุรี ปีการศึกษา 2559 จำนวน 70 คน ใช้วิธีการสุ่ม อย่างง่าย จัดเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละเท่า ๆ กัน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย โปรแกรมฝึกทักษะชีวิต แบบวัดความฉลาดทางอารมณ์ และแบบวัดความฉลาดทาง สังคม วิเคราะห์ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยด้วยสถิติทดสอบที และวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณ ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. โปรแกรมฝึกทักษะชีวิตมีความเหมาะสมในระดับมาก สำหรับการฝึกนักเรียนอาชีวศึกษา 2. คะแนนความฉลาดทางอารมณ์ในกลุ่มทดลองหลังได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมฝึกทักษะ ชีวิตสูงกว่าก่อนได้รับการฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. คะแนนความฉลาดทางสังคมในกลุ่มทดลองหลังได้รับการฝึกด้วยโปรแกรมฝึกทักษะ ชีวิตสูงกว่าก่อนได้รับการฝึก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. ความฉลาดทางอารมณ์และความฉลาดทางสังคมในกลุ่มทดลองหลังได้รับการฝึกด้วย โปรแกรมฝึกทักษะชีวิต สูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปได้ว่า โปรแกรมฝึกทักษะชีวิตที่พัฒนาขึ้น สามารถเพิ่มความฉลาดทางอารมณ์และ ความฉลาดทางสังคมของนักเรียนอาชีวศึกษาได้