การปรับปรุงคุณภาพการผลิตชุดเฟืองท้ายรถยนต์ โดยใช้แนวทาง ซิกซ์ ซิกม่า

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแก้ไขปัญหาชุดเฟืองท้ายของรถยนต์มีเสียงดัง จากข้อมูลปัญหาคุณภาพในอดีต พบว่าปัญหาการร้องเรียนด้านเฟืองท้ายมีเสียงดังประมาณ 2.5 คันต่อเดือน หลักการดีเอ็มเอไอซี (DMAIC) ถูกนํามาประยุกต์สําหรับแก้ปัญหานี้ ประกอบด้วยการนิยามปัญหา (Define) การวัด (Measure) การวิเคราะห์ (Analyze) การปรับปรุง (Improve) และการควบคุม (Control) ขั้นตอน Define เป็นการกำหนดการเป้าหมายในการกำจัดปัญหาชุดเฟืองท้ายของรถยนต์มีเสียงดังเนื่องจากปริมาณนํ้ามันเฟืองท้ายตํ่ากว่าระดับมาตรฐาน ขั้นตอน Measure พบว่าระบบการวัดมีความเที่ยงตรงเท่ากับ 100% และระดับคุณภาพซิกมาด้านปริมาณนํ้ามันเฟืองท้ายที่ขนาดน๊อต M8 x 10 เท่ากับ 2.6σ คิดเป็นปริมาณของเสียการจากการผลิตประมาณ 8,239 PPM จากนั้นแผนผังแสดงเหตุและผล (Causes and Effect diagram) กับการวิเคราะห์ข้อบกพร่องและผลกระทบ (Failure mode and Effect analysis, FMEA) ถูกนํามาใช้ในขั้นตอน Analyze ทําให้สามารถหาสาเหตุสําคัญของปัญหาคุณภาพคือขั้ นตอนการสั่งเติมนํ้ามันเฟืองท้ายมีความซับซ้อน ทําให้พนักงานทํางานผิดพลาด ขั้นตอน Improve ในงานวิจัยนี้ได้ออกแบบระบบป้องกันความผิดพลาด (Poka-Yoke) ในการเติมนํ้ามันเติมน้ำมันเฟืองท้ายและขั้นตอน Control ได้ใช้อาศัย เอกสารแนะนําการปฏิบัติงานตามขั้นตอนการทํางานใหม่ และแผนภูมิควบคุมค่าเฉลี่ยและพิสัยในการเฝ้าติดตามกระบวนการ ผลการวิจัยพบว่า ไม่มีข้อร้องเรียนจากลูกค้าหลังปรับปรุงการผลิตเป็นเวลาสามเดือนต่อเนื่องระดับคุณภาพซิกมาด้านปริมาณนํ้ามันเฟืองท้ายที่ขนาดน๊อต M8 x 10 หลังจากปรับปรุงการผลิต 3 เดือนสูงขึ้นเป็ น 3.9σ คิดเป็นปริมาณของเสียการจากการผลิตลดลงเหลือประมาณ 80 PPM