ผลของสารสกัดและสารบริสุทธิ์จากเหง้าเร่วหอมต่อเซลลมะเร็งที่ดื้อยา

Abstract

จากงานวิจัยก่อนหน้าที่แสดงให้เห็นถึงฤทธิ์ในการต้านมะเร็งของสารสกัดเอทานอลจากเหงาเร่วหอมและพบสาร 4-methoxycinnamaldehyde (4-MCA) เป็นหนึ่งในสารออกฤทธิ์นั้น นํามาสู่การทดสอบฤทธิ์การต้านมะเร็งดื้อยาของสารทั้งสองในงานวิจัยชิ้นนี้ เนื่องจากปัญหาการรักษาโรคมะเร็งในปัจจุบัน ด้วยยาเคมีบําบัดที่ไม่ประสบความสําเร็จ สวนหนึ่งพบว่าเกิดจากการที่เซลล์มะเร็งเกิดการพัฒนาตัวเองให้ดื้อต่อยาเคมีบําบัดหลังได้รับยาต่อเนื่องเป็นระยะเวลาหนึ่ง ในงานวิจัยชิ้นนี้ ผู้วิจัยไดทําการพัฒนาเซลล์มะเร็งดื้อยาขึ้นมา 2 ชนิด ได้แก่ เซลล์มะเร็งเต้านม MDA-MB-231 ที่ดื้อต่อยา doxorubicin (MDA-MB-231/DoxR) และเซลล์มะเร็งปากมดลูก C33A ที่ดื้อต่อยา cisplatin (C33A/CisR10) ซึ่งมีค่าดัชนีการดื้อยาของเซลล์มะเร็ง (resistance index, RI) เมื่อเทียบกับเซลล์มะเร็งตั้งต้น เท่ากับ 1.36 และ 2.37 ตามลําดับ ผลจากการทดสอบ ความมีชีวิตรอดของเซลล์หลังได้รับสารทดสอบเป็นเวลา 72 ชั่วโมง ด้วยวิธี MTT พบวาสารสกัดเอทานอลจากเหงาเร่วหอมและสาร 4-MCA สามารถยับยั้งการเจริญของเซลล์มะเร็งที่ดื้อยาทั้งสองชนิดได้ ในลักษณะที่ขึ้นกับความเข้มข้นเช่นเดียวกันกับผลที่พบในเซลล์มะเร็งตั้งต้น โดยมีค่า IC50 ของสารสกัดเอทานอลต่อเซลล์มะเร็ง MDA-MB-231/DoxR เท่ากับ 357.90±53.62 µg/mL และเซลล์มะเร็ง C33A/CisR10 เท่ากับ 246.4±9.03 µg/mL ในขณะที่สาร 4-MCA มีคา IC50 ต่อเซลล์มะเร็ง MDA-MB-231/DoxR เท่ากับ 108.67±1.15 µM และเซลล์มะเร็ง C33A/CisR10 เท่ากับ 65.50±1.50 µM ซึ่งกลไกในการยับยั้งเซลล์มะเร็ง ดื้อยาของสารทั้งสองจะถูกทําการทดสอบต่อไป