การพัฒนารูปแบบการเสริมพลังอำนาจเพื่อพัฒนาสมรรถนะการทำบัญชีของนักบัญชี

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสม (Mixed Method Research) โดยมีวัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อและศึกษาผลการดำเนินงานพัฒนาและศึกษาผลการดำเนินงานของรูปแบบการเสริมสร้างพลังอำนาจเพื่อเพิ่มสมรรถนะการทำบัญชีของนักบัญชี ประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือ นักบัญชีที่ปฏิบัติงานด้านบัญชีในจังหวัดสมุทรปราการ ชลบุรี ระยอง ปี พ.ศ. 2557 จำนวน 596 คน วิธีดำเนินการวิจัยมี 3 ระยะ คือระยะที่ 1 ศึกษาสมรรถนะการทำบัญชีของนักบัญชี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือ นักบัญชีที่ปฏิบัติงานในจังหวัดสมุทรปราการ และจังหวัดระยอง จำนวน 300 คน ที่ได้มาโดยการสุ่มแบบสองขั้นตอน (Two- Stage Random Sampling Technique) โดยใช้แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scales) 5 ระดับ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น แล้วนำมาวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factory Analysis; CFA) ระยะที่ 2 สร้างและพัฒนารูปการเสริมพลังอำนาจเพื่อเพิ่มสมรรถนะการทำบัญชีของนักบัญชี โดยการตรวจสอบความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และทำการศึกษานำร่องกับนักบัญชีที่ปฏบัติงานอยู่ในจังหวัดชลบุรี อำเภอบางละมุง จำนวน 15 คน ระยะที่ 3 ศึกษาผลการดำเนินงานตามรูปแบบการเสริมพลังอำนาจเพื่อเพิ่มสมรรถนะการทำบัญชีของนักบัญชี กับนักบัญชีที่ปฏิบัติงานด้านบัญชีในจังหวัดชลบุรี จาก 2บริษัท จำนวน 30 คน โดยการเลือกแบบเจาะจงจากความสมัครใจที่จะเข้าร่วมการพัฒนาของนักบัญชีและผู้บริหารองค์กร ดำเนินการวิจัยเชิงทดลองแบบแผนกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental design) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล เป็นแบบประเมินสมรรถนะด้านบัญชีของนักบัญชี และการเสริมพลังอำนาจในการทำงาน และนำมาเปรียบเทียบคะแนนสมรรถนะด้านบัญชีและการเสริมพลังอำนาจในการทำงานในตนเอง โดยใช้สถิติทดสอบที (t-test dependent) ผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการพัฒนารูปการเสริมสร้างพลังอำนาจเพื่อพัฒนาสมรรถนะการทำบัญชี ของนักบัญชี ผู้ทรงคุณวุฒิและนักบัญชีมีความเห็นว่า รูปแบบมีคุณภาพตามมาตรฐานการประเมินในด้านความเป็นประโยชน์ ความเป็นไปได้ ความถูกต้อง และความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก และ 2) ผลการดำเนินงานตามรูปแบบที่พัฒนาขึ้น พบว่า 1) นักบัญชีผู้เข้าอบรมมีคะแนนเฉลี่ยสมรรถนะด้านบัญชีหลังฝึกอบรมสูงกว่าก่อนการฝึกอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 2) นักบัญชีผู้เข้าอบรมมีคะแนนความสามารถในการเสริมพลังอำนาจการทำงานในตนเองหลังฝึกอบรมสูงกว่าก่อนการฝึกอบรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01