การประเมินศักยภาพของ 4-methoxycinnamyl 4-coumarate ที่แยกได้จากเหง้าเร่วหอมในการเป้นสารต้านอักเสบชนิดใหม่

Abstract

การเกิดพยาธิสภาพของโรคจากการอักเสบต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับการผลิตสารสื่อกลางการอักเสบ เช่น ไนตริกออกไซด์ (NO) พรอสตาแกลนดิน E2 (PGE2) และไซโตไคน์ที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ เช่น interleukin-1B (IL-1B) และ tumor necrosis factor- (TNF-) ที่มีการหลั่งมากและนานเกินไป สาร 4-methoxycinnamyl p-coumarate (MCC) ถูกแยกจากเหง้าเร่วหอม ในการศึกษานี้ทำการตรวจสอบฤทธิ์ต้านการอักเสบของสาร MCC ในการยับยั้งการผลิต NO, PGE2, IL-1 และ TNF- ในเซลล์แมคโครฟาจ RAW 264.7 ที่ถูกกระตุ้นด้วยไลโพพอลิแซกคาร์ไรด์ (LPS) สาร MCC ที่ความเข้มข้นสูงถึง 37.5 M ไม่แสดงความเป็นพิษต่อเซลล์แมคโครฟาจ สาร MCC สามารถยับยั้งการผลิต NO, PGE2 และ IL-1 ได้ในลักษณะที่ขึ้นกับความเข้มข้น มีค่า IC50 เท่ากับ 14.2±2.3, 32.7±4.7 และ 2.9±0.5 M ตามลำดับ แต่ไม่มีผลยับยั้งการผลิต TNF- สารนี้ยังยับยั้งการแสดงออกของ iNOS, COX-2 และ IL-1 ทั้งในระดับโปรตีน และ mRNA ในลักษณะที่ขึ้นกับความเข้มข้น ที่น่าสนใจคือ สาร MCC ลดการยับยั้งการแสดงออกของยีน COX-1 ในเซลล์แมคโครฟาจ RAW 264.7 ที่ถูกกระตุ้นด้วยLPS เรายังพบว่าสาร MCC ลดการฟอสโฟรีเลชันของเอนไซม์ JNK และ p38 MAPKs ผลการทดลองของเราแสดงให้เห็นว่าสาร MCC มีฤทธิ์ต้านการอักเสบ โดยอย่างน้อยผ่านการยับยั้งสารสื่อกลางและและไซโตไคน์ในการอักเสบ ซึ่งเป็นผลจากการยับยั้งวิถี JNK และ p38 MAPKs ดังนั้นสาร MCC นี้อาจถูกนำไปใช้พัฒนาเป็นสารที่ใช้รักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ