ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับรูปแบบการแก้ปัญหาความขัดแย้งของนิสิต มหาวิทยาลัยบูรพา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางอารมณ์กับรูปแบบการแก้ปัญหาความขัดแย้ง ความฉลาดทางอารมณ์ตามเพศ ชั้นปี คณะ สาเหตุความขัดแย้ง ระดับความรุนแรงของความขัดแย้งตามการรับรู้ของนิสิต รูปแบบการแก้ปัญหาความขัดแย้งของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพาระดับปริญญาตรี กลุ่มตัวอย่างของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตบางแสน จังหวัดชลบุรี จำนวน 684 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือแบบวัดความฉลาดทางอารมณ์และแบบวัดรูปแบบการแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง วิเคราะห์ข้อมูลโดย t-test เพียร์สัน ไคสแควร์ (x2) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) การเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธี Least-Significant Difference (LSD) ผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้ 1. นิสิตที่มีเพศต่างกันมีความฉลาดทางอารมณ์ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยเพศหญิง มีความฉลาดทางอารณ์มากกว่าเพศชาย 2. นิสิตที่มีชั้นปีแตกต่างกันความฉลาดทางอารมณ์ไม่แตกต่างกันทางสถิติ 3. นิสิตที่มีคณะแตกต่างกันความฉลาดทางอารมณ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 4. นิสิตที่มีเพศแตกต่างกันมีรูปแบบการแก้ปัญาความขัดแย้งไม่แตกต่างกันทางสถิติ 5. นิสิตที่มีชั้นปีแตกต่างกันมีรูปแบบการแก้ปัญหาความขัดแย้งไม่แตกต่างกันทางสถิติ 6. นิสิตที่มีคณะแตกต่างกันมีรูปแบบการแก้ปัญหาความขัดแย้งไม่แตกต่างกันทางสถิติ 7. ความฉลาดทางอารมณ์ของนิสิตมีความสัมพันธ์กับรูปแบบการแก้ปัญหาความขัดแย้งอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ