ปัญหาการบริหารงานและแนวทางพัฒนาการบริหารงานประกันคุณภาพภายในระดับคณะของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานประกันคุณภาพภายใน ระดับคณะของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก โดยผู้วิจัยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการเก็บข้อมูลจาก 1) การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) ผู้บริหาร อาจารย์และบุคลากรสายสนับสนุนที่รับผิดชอบงานประกันคุณภาพภายใน จำนวน 11 คน 2) การสนทนากลุ่ม (Focus group) ผู้เชี่ยวชาญด้านการประกันคุณภาพภายใน จำนวน 7 คน โดยมีกรอบแนวคิดในการวิจัยตามมาตรฐานด้านการดำเนินการตามภารกิจของสถาบันอุดมศึกษา และ 3) การวิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis) ผลการศึกษาพบว่า 1. ปัญหาการบริหารงานประกันคุณภาพภายในระดับคณะของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกจากการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูล เห็นว่า ปัญหาของการบริหารงานประกันคุณภาพภายใน ทั้ง 4 ด้าน เรียงตามผลการวิเคราะห์ความถี่ของปัญหาจากมากไปน้อย ดังนี้ 1) การตีพิมพ์หรือเผยแพร่ผลงานวิจัยของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา 2) คณาจารย์ของคณะมีภาระงานสอนมาก จึงทำให้ไม่มีเวลาในการทำวิจัย 3) โครงการบริการวิชาการแก่สังคมมีจำนวนน้อย และ 4) การสร้างมาตรฐานคุณภาพด้านการทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม ตามลำดับ 2. แนวทางพัฒนาการบริหารงานประกันคุณภาพภายในระดับคณะของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก จากการสนทนากลุ่มผู้เชี่ยวชาญ เสนอแนวทางพัฒนาการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในโดยใช้กระบวนการเชิงคุณภาพ (PDCA) โดยเริ่มจากการสร้างความรู้ ความเข้าใจแก่บุคลากรทุกระดับให้เห็นความสำคัญ เพื่อให้เกิดความร่วมมือ และเกิดปัจจัยสนับสนุนการทำงานด้วยวงจรพัฒนาคุณภาพทั่วทั้งองค์กร เพื่อเป็นค่านิยมหลักของบุคลากรและปฏิบัติเป็นวัฒนธรรมขององค์กรต่อไป