ความแตกต่างระหว่างบุคคลที่มีผลต่อความอยู่ดีมีสุขเชิงอัตวิสัยของนิสิตระดับปริญญาตรี

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความอยู่ดีมีสุขเชิงอัตวิสัยของนิสิตระดับปริญญาตรี จำแนกตามเพศ ชั้นปีที่ศึกษา และระดับการจัดการแบบเชิงรุก กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยบูรพา จังหวัดชลบุรี จำนวน 200 คน ใช้วิธีการเลือกตัวอย่างแบบสุ่มหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย มาตรวัดระดับการจัดการแบบเชิงรุกและมาตรวัดความสุขของคนไทยในรูปแบบการทดสอบแบบปรับเหมาะด้วยคอมพิวเตอร์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบความแปรปรวนพหุแบบทางเดียว (One-way MANOVA) ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. ผลการเปรียบเทียบเมื่อจำแนกตามเพศ ความอยู่ดีมีสุขเชิงอัตวิสัยในด้านความพึงพอใจในชีวิตมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยนิสิตเพศหญิงมีความพึงพอใจในชีวิตสูงกว่านิสิตเพศชาย 2. ผลการเปรียบเทียบเมื่อจำแนกตามชั้นปีที่ศึกษา ความอยู่ดีมีสุขเชิงอัตวิสัยในด้านความพึงพอใจในชีวิตและด้านอารมณ์ความรู้สึกเชิงบวก มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยนิสิตที่ศึกษาในชั้นปีที่ 3 และชั้นปีที่ 4 มีความพึงพอใจในชีวิตสูงกว่านิสิตที่ศึกษาในชั้นปีที่ 1 และชั้นปีที่ 2 และนิสิตที่ศึกษาในชั้นปีที่ 4 มีอารมณ์ความรู้สึกเชิงบวกสูงกว่านิสิตที่ศึกษาในชั้นปีที่ 1 ชั้นปีที่ 2 และชั้นปีที่ 3 3. ผลการเปรียบเทียบเมื่อจำแนกตามระดับการจัดการแบบเชิงรุก ความอยู่ดีมีสุขเชิงอัตวิสัยในด้านความพึงพอใจในชีวิต มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยนิสิตที่มีระดับการจัดการแบบเชิงรุกสูงมีความพึงพอใจในชีวิตสูงกว่านิสิตที่มีระดับการจัดการแบบเชิงรุกปานกลางและต่ำ