ผลของโปรแกรมฝึกบูรณาการควบคุมการเคลื่อนไหวต่อความสามารถในการทรงตัวและการกลัวล้มในผู้สูงอายุ

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมการฝึกบูรณาการควบคุมการเคลื่อนไหว และเปรียบเทียบความสามารถในการทรงตัวและการกลัวล้มระหว่างกลุ่มทดลองที่ใช้โปรแกรมที่พัฒนาขึ้นกับกลุ่มควบคุมที่ใช้โปรแกรมออกกำลังกายทั่วไป กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุเพศหญิง มีช่วงอายุ 61-83 ปีในเขตอำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 30 คน และกลุ่มควบคุม 30 คน ใช้แบบแผนการวิจัยแบบวัดก่อนและหลังการทดลองแบบมีกลุ่มควบคุม วัดความสามารถในการทรงตัวโดยใช้ Time up and go test และประเมินการกลัวล้ม โดยใช้แบบประเมินความกลัวล้ม Fall Efficacy Scale-International (Thai FES-I) วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยวิธีการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที (t-test) สำหรับกลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองที่ใช้โปรแกรมฝึกบูรณาการควบคุมการเคลื่อนไหว มีความสามารถในการทรงตัวเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเมื่อเปรียบเทียบการกลัวล้มในกลุ่มที่ใช้โปรแกรมฝึกบูรณาการควบคุมการเคลื่อนไหวพบว่า มีคะแนนมากกว่ากลุ่มควบคุม