Abstract:
ในการประเมินค่าและการทำนายความเข้มข้นของโอโซนระดับพื้นดินว่ามีค่าเกินกว่าค่ามาตรฐานของคุณภาพอากาศในอากาศหรือไม่นั้น ทำได้โดยประยุกต์เทคนิคที่แตกต่างกัน 2 วิธี คือ ตัวแบบการวิเคราะห์ดิสคริมิแนนต์ซึ่งเป็นวิธีการแบบดั้งเดิม และตัวแบบข่ายงานระบบประสาทซึ่งเป็นวิธีการที่เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง วึ่งตัวแบบทั้งสองนี้มีชุดข้อมูลที่ใช้ในการสร้างตัวแบบและชุดข้อมูลที่ใช้ในการตรวจสอบความถูกต้องของตัวแบบเป็นข้อมูลความเข้มข้นสูงสุดรายวันของโอโซนระดับพื้นดินและตัวแปรอื่น ๆ ในบรรยากาศที่วัดค่าได้จากสถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศในภาคตะวันออกของประเทศไทยในช่วง ค.ศ. 2006-2010 ส่วนการประเมินสมรรถนะของตัวแบบประเมินค่าได้ด้วยอัตราการจำแนกถูก ผลการเปรียบเทียบสมรรถนะแสดงให้เห็นว่าตัวแบบข่ายงานระบบประสาทเอาชนะตัวแบบการวิเคราะห์ดิสคริมิแนนต์ได้ทั้งชุดข้อมูลที่ใช้ในการสร้างตัวแบบและชุดข้อมูลที่ใช้ในการตรวจสอบความถูกต้องของตัวแบบ นั่นคือค่าเฉลี่ยของอัตราการจำแนกถูกของตัวแบบข่ายงานระบบประสาทเป็น 87.22% สำหรับชุดข้อมูลที่ใช้ในการสร้างตัวแบบ และ 86.58% สำหรับชุดข้อมูลที่ใช้ในการตรวจสอบความถูกต้องของตัวแบบ ขณะที่ค่าเฉลี่ยของอัตราการจำแนกถูกของตัวแบบการวิเคราะห์ดิสคริมิแนนต์ มีค่า 79.77% และ 78.98% สำหรับชุดข้อมูลที่ใช้ในการสร้างตัวแบบและชุดข้อมูลที่ใช้ในการตรวจสอบความถูกต้องของตัวแบบตามลำดับ