Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณสารประกอบบิวทิลทิน (butyltin compounds; BTs) ที่ประกอบด้วยไตรบิวทิลทิน (tributyltin; TBT) ไดบิวทิลทิน (dibutyltin; DBT) และโมโนบิวทิลทิน (monobutytin; MBT) ในหอยแมลงภู่ชนิด Perna viridis ในบริเวณชายฝั่งทะเลของประเทศไทย เพื่อศึกษาแนวโน้มการปนเปื้อนสารประกอบบิวทิลทินในประเทศไทยจากอดีตจนถึงปัจจุบันว่า มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นหรือลดลงโดยทำการเก็บตัวอย่างหอยแมลงภู่และทำให้แห้งเพื่อนำไปวิเคราะห์หาปริมาณการสะสมของสารประกอบบิวทิลทินในเนื้อเยื่อ โดยใช้เทคนิคนิคการสกัดแบบ solid-liquid extraction (SLE) และใช้ sodium tetraethylborate (NaB(Et)4 ) เป็นตัวทำปฏิกิริยาเพื่อให้เกิดอนุพันธ์ของสารประกอบบิวทิลทิน และวิเคราะห์ปริมาณสารที่พบด้วยเครื่อง gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) ผลการศึกษาพบว่า ผลรวมของสารประกอบบิวทิลทินอยู่ระหว่าง 0.97 -262.17 ng/g ของน้ำหนักแห้งแบ่งเป็นอนุพันธ์ไตรบิวทิลทิน ไดบิวทิลทิน และโมโนบิวทิลทินอยู่ระหว่าง 0.68 -4.49, 0.95 -262.17 และ 1.85 ng/g dry wt. ตามลำดับ โดยพบการปนเปื้อนของอนุพันธ์ไดบิวทิลทินในเนื้อเยื่อสูงที่สุด เมื่อเปรียบเทียบผลการศึกษาครั้งนี้กับอดีตซึ่งเคยมีรายงานการปนเปื้อนของสารประกอบบิวทิลทินในหอยแมลงภู่ในปี พ.ศ. 2537- 2538 พบว่า แนวโน้มการปนเปื้อนลดลงและพบว่า สารประกอบบิวทิลทินมีอัตราการสลายตัว (butyltin degradation index; BDI) สูงขึ้น ผลการศึกษาครั้งนี้สอดคล้องกับรายงานการศึกษาในหลายภูมิภาคอื่นที่มีแนวโน้มอัตราการสลายตัวเพิ่มขึ้นแต่อย่างไรก็ดียังสามารถตรวจพบการสะสมของสารประกอบบิวทิลทินในเนื้อเยื่อสัตว์ทะเลบริเวณชายฝั่งในบางภูมิภาคของโลกในปริมาณที่สูง ดังนั้นจึงควรมีการติดตามตรวจสอบต่อไปในอนาคต
