พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา

Abstract

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา กับตัวแปรด้านเพศ คณะ ชั้นปีที่ศึกษา ระบบการเรียน สถานภาพทางครอบครัว และประสบการณ์การเข้าร่วมพิธีกรรมทางศาสนา และ 3) ศึกษารูปแบบการพัฒนาพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีเชิงปริมาณ โดยการศึกษาจากเอกสาร การสำรวจ และนำมาวิเคราะห์ข้อมูล ผลการศึกษาตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 พบว่า นิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา มีจริยธรรมอยู่ในระดับที่ค่อนข้างมาก เมื่อแยกเป็นรายด้าน พบว่า ความซื่อสัตย์และความรับผิดชอบอยู่ในอันดับที่ 1 มีค่าเฉลี่ยร้อยละ 4.10 ความมีระเบียบวินัยอยู่ในอันดับที่ 2 มีค่าเฉลี่ยร้อยละ 3.96 และความเสียสละ อยู่ในระดับที่ 3 มีค่าเฉลี่ยร้อยละ 3.95 ผลการศึกษาตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 2 พบว่า นิสิตมหาวิทยาลัยบูรพาที่มีเพศ ชั้นปี และสถานภาพทางครอบครัวที่แตกต่างกันจะมีพฤติกรรมเชิงจริยธรรมไม่แตกต่างกัน ส่วนนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพาศึกษาอยู่ในคณะ ระบบการเรียน และมีประสบการณ์การเข้าร่วมพิธีกรรมที่แตกต่างกันมีพฤติกรรมเชิงจริยธรรมที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษาตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 3 พบว่า การพัฒนาพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา มาจากอาจารย์ประพฤติปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างให้กับนิสิตมาเป็นอันดับแรก ร้อยละ 98 ให้การสนับสนุนนิสิตได้ทำกิจกรรมด้านจริยธรรม มาเป็นอันดับสอง ร้อยละ 97.3 และให้อาจารย์สอดแทรกจริยธรรมในรายวิชาที่สอนร้อยละ 96.6 เป็นอันดับสาม โดยนิสิตเห็นว่า จริยธรรมที่ควรปลูกฝังอย่างเร่งด่วนให้กับนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา ได้แก่ ความมีระเบียบวินัยมาเป็นอันดับ 1 ความเสียสละมาเป็นอันดับ 2 ความซื่อสัตย์สุจริตมาเป็นอันดับ 3 และความรับผิดชอบมาเป็นอันดับสุดท้าย