ผลการปรึกษาทฤษฎีเน้นทางออกระยะสั้นต่อความไว้วางใจในคู่สามี-ภรรยา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการให้การปรึกษาทฤษฏีเน้นทางออกระยะสั้นต่อความไว้วางใจในคู่สามี-ภรรยา กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้ เป็นสามี-ภรรยาที่อาศัยในเขตอำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา โดยผู้วิจัยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง ที่มีคะแนนเฉลี่ยจากแบบวัดความไว้วางใจระหว่างคู่สามี-ภรรยาน้อยที่สุดขึ้นไปและสมัครใจ เข้าร่วมการทดลอง จำนวน 20 คู่ มาเป็นกลุ่มตัวอย่าง โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 10 คู่ และ กลุ่มควบคุม 10 คู่ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดความไว้วางใจระหว่างคู่สามี-ภรรยา และโปรแกรมการปรึกษาทฤษฎีเน้นทางออกระยะสั้น ผู้วิจัยดำเนินการทดลองการให้ การปรึกษา จำนวน 10 ครั้ง ครั้งละ 45-60 นาที ดำเนินการทดลองสัปดาห์ละ 2 ครั้ง รวมทั้งสิ้น 8 สัปดาห์โดยใช้แบบแผนการวิจัยเชิงทดสอบแบบสองตัวประกอบแบบวัดซ้ำหนึ่งตัวประกอบ แบ่งการทดลองออกเป็น 3 ระยะ คือ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะ ติดตามผล วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำประเภทหนึ่งตัวแปรระหว่างกลุ่มและหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่ม และทดสอบความแตกต่างรายคู่โดยวิธีของนิวแมน-คูลส์ ผลการศึกษาพบว่า มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลอง กับระยะเวลาของการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สามี-ภรรยาในกลุ่มทดลอง มีคะแนนความไว้วางใจระหว่างกัน สูงกว่ากลุ่มควบคุมในระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 และสามี-ภรรยาในกลุ่มทดลองมีคะแนนความไว้วางใจระหว่างกันในระยะหลัง การทดลอง และระยะติดตามผล สูงกว่าระยะก่อนทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05