Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะการปฏิบัติงานของศึกษานิเทศก์ กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษา ทดสอบความสอดคล้องของแบบจำลองโครงสร้างเชิงเส้น ตัวบ่งชี้กับข้อมูลเชิงประจักษ์วิเคราะห์ความตรงเชิงประจักษ์ ความไว และความเฉพาะเจาะจง ของตัวบ่งชี้ เมื่อนำไปใช้ประเมินสมรรถนะการปฏิบัติงาน กลุ่มตัวอย่างเป็นศึกษานิเทศก์กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษาที่ปฏิบัติงานในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจำนวน 400 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบประมาณค่า 5 ระดับ วิเคระห์ค่าสถิติพื้นฐานโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติและใช้โปรแกรมสำเร็จรูป ขั้นสูงในการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน การวิเคราะห์ความไวรายข้อใช้สถิติ t-test การวิเคราะห์ ความไวภาพรวม และการวิเคราะห์ความเฉพาะเจาะจงโดยใช้ตารางจัดพวกแบบ 2x2 และเปรียบเทียบผลกับเกณฑ์อัตราส่วนความเป็นไปได้ ผลการวิจัยพบว่า 1. ตัวบ่งชี้สมรรถนะการปฏิบัติงานของศึกษานิเทศก์กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษา มี 5 ตัวบ่งชี้หลัก 12 ตัวบ่งชี้ย่อยและ 41 ข้อคำถาม เรียงลำดับ ตามค่าน้ำ หนักองค์ประกอบจากมากไปน้อย คือ 1) ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน (.91) มี 2 ตัวบ่งชี้ 2) การให้ความรู้และผู้นำทางวิชาการ (.90) มี 3 ตัวบ่งชี้ 3) การส่งเสริมสนับสนุน และประสานงาน (.79) มี 3 ตัวบ่งชี้ 4) การกำกับติดตาม และประเมินผล (.63) มี 2 ตัวบ่งชี้ 5) การให้คำปรึกษา (.19) มี 3 ตัวบ่งชี้โมเดลโครงสร้างเชิงเส้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อยู่ในเกณฑ์ดี ผลการทดสอบได้ค่าไค-สแควร์ 64.33 ค่า p-value .058 ที่องศาอิสระ 48 ดังนี้ วัดความกลมกลืนระหว่างโมเดลกับข้อมูลเชิงประจักษ์ในรูปของค่าไค-สแควร์สัมพัทธ์ ( 2 /df) 1.34 ค่า GFI .99 ค่า AGFI .95 ค่า RMSEA .029 2. ความตรงเชิงประจักษ์ โดยการวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์เพื่อหาความสอดคล้องระหว่างคะแนนรวมรายองค์ประกอบจากการประเมินตนเองของศึกษานิเทศก์กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษากับคะแนนรวมจากการประเมินสมรรถนะรายบุคคลของผู้ประเมิน พบว่า มีความสอดคล้องกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05ในด้านการให้ความรู้และผู้นำทางวิชาการ การส่งเสริมสนับ สนุนประสานงาน การกำกับติดตาม และประเมินผล และความเชี่ยวชาญ เฉพาะด้าน 3. ความไวของตัวบ่งชี้แต่ละตัว โดยการเปรียบเทียบคะแนนสมรรถนะระหว่างกลุ่มศึกษานิเทศก์กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษาที่มีคะแนนเฉลี่ยสมรรถนะสูงกับกลุ่มที่มีสมรรถนะต่ำในแต่ละด้าน พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในภาพรวม พบว่า มีความไวสูง (.85) และมีความเฉพาะเจาะจงสูง (.90)