มองโลกตะวันออกผ่านวรรณกรรมของ คะวะบะตะ ยะสึนะริ

Abstract

คะวะบะตะ ยะสึนะริ ได้รับการยกย่องอย่างไม่ต้องมีข้อกังขาเลยว่า เป็นนักเขียนชั้นเยี่ยมมิใช่แต่ของญี่ปุ่นเท่านั้น หากกล่าวอย่างเต็มที่ได้ว่า เป็นนักเขียนชั้นเยี่ยมของโลกด้วย ที่เป็นเช่นนี้มิใช่เพียงเพราะว่าคะวะบะตะเป็นผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมเท่านั้น แต่เพราะเหตุว่า งานด้านวรรณกรรมที่เข้าได้สรรค์สร้างขึ้น แสดงให้เห็นชัดถึงความสามารถอันโดดเด่นและเยี่ยมยอดในการถ่ายทอดมรดกทางวัฒนธรรมของญี่ปุ่น และทรรศนะเชิงปรัชญาแบบตะวันออกสู่งานวรรณกรรมนั้นๆ โดยผ่านความรู้สึกอันละเอียดอ่อนและลึกซึ้งของเขา คะวะบะตะได้รับการยกย่อง ในงานชิ้นเอกของเขา จากความสามารถในการถ่ายทอดวิญญาณแบบญี่ปุ่นและปรัชญาแบบตะวันออก แม้ว่าชีวิตของเขาจะได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวันตกก็ตาม ด้วยสำนึกอันแรงกล้าที่ว่า ตนเองเป็นชาวตะวันออก ที่ฝังอยู่ในสายเลือด รวมทั้งมรดกทางวัฒนธรรมญี่ปุ่น ประกอบกับปรัชญาทางพุทธศาสนาและโลกทัศน์แบบตะวันออก ล้วนกล่อมเกลาให้คะวะบะตะกลายเป็นบุคคลพิเศษผู้สามารถถ่ายทอดความรู้สึกอันลึกซึ้งสู่งานด้านวรรณกรรมได้อย่างหมดจด การวิจัยนี้วิเคราะห์ทรรศนะแบบตะวันออก ที่คะวะบะตะถ่ายทอดสู่งานวรรณกรรมของเขาได้ดังต่อไปนี้ คือ ค่านิยมเกี่ยวกับสถานภาพของคนในสังคมซึ่งได้แก่ ค่านิยมการยกย่อกผู้คงแก่เรียน ค่านิยมการยกย่องผู้อาวุโส ค่านิยมการดูถูกผู้มีอาชีพให้ความบันเทิง ค่านิยมที่มีต่อสีแดง ได้แก่ สีแดงกับชาวตะวันออก สีแดงกับชาวญี่ปุ่น ทรรศนะที่มองว่าชีวิตเป็นทุกข์ ได้แก่ ความทุกข์จากการพลัดพลาก ความทุกข์จากสังขาร ความทุกข์จากความรัก และทรรศนะเกี่ยวกับความเงียบ