Abstract:
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัญหาและความต้องการพัฒนาคณาจารย์ และสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับงานพัฒนาคณาจารย์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ บางแสน ทำากรศึกษาข้อมูลจากคณาจารย์สังกัดคณะพลศึกษา คณะมนุษยศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ และคณะพยาบาลศาสตร์ จำนวน 97 คน โดยใช้แบบสำรวจที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ช่วงเวลาเก็บข้อมูลคือระหว่างวันที่ 16 กรกฎาคม 2533 ถึงวันที่ 14 กันยายน 2533 ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ทดสอบค่าทีและทดสอบค่าเอฟ ผลงานวิจัยสรุปได้ดังนี้
1. คณาจารย์มีปัญหาการพัฒนาคณาจารย์เฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลางทุกๆด้าน และเรียงลำดับปัญหาในแต่ละด้านจากมากไปน้อยได้ดังนี้ ด้านการวิจัย ด้านการให้บริการทางวิชาการแก่สังคม ด้านการทำนุบำรุงศิลปะวัฒนธรรม ด้านการเขียนตำราและบทความทางววิชาการ ด้านการเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาและด้านการสอน
2. คณาจารย์มีความต้องการพัฒนาคณาจารย์เฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลางในทุกๆด้าน และเรียงลำดับความต้องการในแต่ละด้านจากมากไปน้อยได้ดังนี้ ด้านการวิจัย ด้านการเขียนตำราและบทความทางวิชาการ ด้ารการให้บริการทางวิชาการแก่สังคม ด้ารการสอน ด้านการทำนุบำรุงศิลปะวัฒนธรรมด้านการเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา
3. คณาจารย์ที่มีความแตกต่างในด้านสถานภาพสมรส คณะที่สังกัดและวุฒิการศึกษา มีปัญหาด้าการสอนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้คณาจารย์ที่มีความแตกต่างในด้านวุฒิการศึกษา ยังมีปัญหาทางด้านการให้บริการทางวิชาการแก่สังคมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. คณาจารย์ที่มีสถานภาพสมรสแตกต่างกัน มีความต้องการการพัฒนาด้านการสอนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
5. คณาจารย์ส่วนใหญ่มีความคิดเห็นว่ามหาวิยาลัยศรีนครินวิโรฒ บางแสน ควรจัดตั้งหน่วยงานพัฒนาคณาจารย์ขึ้น โดยอยู่ในความรับปิดชอบโดยตรงของผู้ช่วยรองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ และมีคณาจารย์จากคณะต่างๆร่วมเป็นกรรมการ กิจกรรมพัฒนาคณาจารย์ ควรจัดในลักษณะของการประชุม/สัมนาระยะสั้นๆในช่วงที่ปิดภาคเรียน และจัดภายในมหาวิทยาลัย สำหรับปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาคณาจารย์เรียงลำดับจากมากไปน้อยได้ดังนี้ ไม่มีนโยบายที่แน่ชัดในการพัฒนาคณาจารย์ งบประมาณสนับสนุนการจัดกิจกรรมพัฒนาคณาจารย์ไม่เพียงพอ ขาดบุคลากรที่มีความสามารถหรือเชี่ยวชาญในการดำเนินงานพัฒนาคณาจารย์และไม่มีหน่วยงานพัฒนาคณาจารย์