Abstract:
โครงการสร้างสรรค์ชุด เหตุการณ์และขอบฟ้า (Event and Horizon) มีวัตถุประสงค์เพื่อ ตั้งคำถามกับข้อจำกัดในเรื่องการรับรู้ของมนุษย์ที่ส่งผลต่อการทำความเข้าใจปรากฏการณ์ต่าง ๆ ผ่านกระบวนการทางศิลปะ โดยนำเสนอผ่านรูปแบบการติดตั้งภาพเคลื่อนไหวที่ปรับเปลี่ยนตามพื้นที่ ในความหมายของหน้าที่ของงานศิลปะ ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการแสดงออกและสื่อสาร เพื่อทำความเข้าใจในความหมายและสัมพันธภาพของความเป็นมนุษย์ที่มีความแตกต่างกัน
จากเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่เกิดขึ้นในสังคมไทยช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ทั้งมุมมองเรื่องความเชื่อทางอุดมการณ์และความเป็นนามธรรม รวมถึงความขัดแย้งทางชนชั้น ได้ส่งผลต่อการวิพากษ์วิจารณ์และการแสดงออกทางความคิดอย่างหลากหลายในสังคม การใช้ชุดความจริงที่แตกต่างกันในการให้คุณค่าทางสังคม วัฒนธรรม และประเพณี หรือการให้ความหมายแบบศาสนา มาเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์ความเป็นไทยในปัจจุบัน อีกทั้งการให้คุณค่า และความหมายทางประวัติศาสตร์ที่แตกต่างกัน รวมถึงการทำความเข้าใจในปรากฏการณ์ทางสังคม และวัฒนธรรมที่มีความสลับซับซ้อนมากขึ้น โดยการใช้วาทกรรมที่กระทาผ่านชุดภาษา กฏเกณฑ์ทางสังคม และการยึดติดกับความหมายคงที่บางอย่าง รวมถึงการก่อตัวของเรื่องเล่าผ่านการให้ความหมายเชิงสังคม ที่ล้วนส่งผลต่อการตีความปรากฏการณ์ต่าง ๆ ในสังคมไทย
จากบทสรุปพบว่า โครงการสร้างสรรค์นี้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ทั้งเรื่องเนื้อหา รูปแบบและเทคนิค ผู้วิจัยนำเสนอด้วยภาพเคลื่อนไหวแบบนามธรรม ที่กลับไปสู่แก่นของความหมาย และความเป็นไปได้ในการสื่อความหมายจากการรับรู้ รวมถึงการตีความผ่านปรากฏการณ์ต่าง ๆ ที่มีข้อจากัดอย่างเรื่องความคิดที่ถูกกระทาผ่านชุดภาษา การรับรู้ทางวัฒนธรรม และความเชื่อต่าง ๆ ทั้งเรื่องคุณค่าทางความงามและการจำกัดความหมายที่มีเพียงแบบเดียว รวมถึงการตีความเรื่องพื้นที่ทางกายภาพ กับความหมายทางนามธรรมที่ผู้คนในสังคมมีจินตนาการร่วมกัน
