Abstract:
การวิจัยนี้เป็นการศึกษาความเข้าใจเชิงโครงสร้างและไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่มีอิทธิพลต่อการแปลภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยของนิสิตสาขาวิชาภาษาอังกฤษมหาวิทยาลัยบูรพา จำนวน 115 คน โดยใช้แบบทดสอบการแปลในการวัดความเข้าใจ ผู้วิจัยเก็บข้อมูลก่อนและหลังทดสอบเพื่อหาความถี่และค่าร้อยละของข้อผิดพลาดอันแสดงถึงระดับความเข้าใจ พบว่าก่อนทดสอบตัวอย่างมีความเข้าใจน้อยที่สุด 5 ลำดับแรก คือ articles (ข้อผิดพลาด 114 ครั้ง หรือร้อยละ 99.1) ellipses (ข้อผิดพลาด 113 ครั้ง หรือร้อยละ 98.3) non-count nouns (ข้อผิดพลาด 113 ครั้ง หรือร้อยละ 98.3) non-count nouns (ข้อผิดพลาด 112 ครั้ง หรือร้อยละ 97.4) และ articles (ข้อผิดพลาด 108 ครั้ง หรือร้อยละ 93.9) หลังทดสอบ ตัวอย่างมีความเข้าใจน้อยที่สุด 5 ลำดับแรก คือ non-count nouns (ข้อผิดพลาด 113 ครั้ง หรือร้อยละ 98.3) articles (ข้อผิดพลาด 108 ครั้ง หรือร้อยละ 93.9) non-count nouns (ข้อผิดพลาด106 ครั้ง หรือร้อยละ 92.2) ellipses (ข้อผิดพลาด 101 ครั้งหรือร้อยละ 87.8) และ ellipses (ข้อผิดพลาด 99 ครั้ง หรือร้อยละ 86.1) หลังจากนั้นมีการวิเคราะห์คะแนนเฉลี่ยความเข้าใจก่อนและหลังทดสอบเพื่อหาความแตกต่าง พบว่าเรื่อง punctuation, articles, nouns, passive voice, present participial phrases, past participial phrases, ellipses และ empty/dummy subjects มีคะแนนเฉลี่ยหลังทดสอบมากกว่าก่อนทดสอบ เรื่อง modals มีคะแนนเฉลี่ยหลังทดสอบน้อยกว่า ก่อนทดสอบ ในขณะที่เรื่อง verb tenses มีคะแนนเฉลี่ยหลังทดสอบไม่แตกต่างจากก่อนทดสอบ