การประยุกต์ใช้สมุนไพรไทยเพื่อควบคุมแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำในถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยที่เก็บรักษาแบบแช่แข็งแบบเทคโนโลยีดั้งเดิมและแบบกล่องโฟม

สุบัณฑิต นิ่มรัตน์; วีรพงศ์ วุฒิพันธุ์ชัย

dc.contributor.author	สุบัณฑิต นิ่มรัตน์
dc.contributor.author	วีรพงศ์ วุฒิพันธุ์ชัย
dc.contributor.other	มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะวิทยาศาสตร์
dc.date.accessioned	2021-04-07T06:12:38Z
dc.date.available	2021-04-07T06:12:38Z
dc.date.issued	2561
dc.identifier.uri	http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/4020
dc.description	โครงการวิจัยประเภทงบประมาณเงินรายได้จากเงินอุดหนุนรัฐบาล (งบประมาณแผ่นดิน) ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561	th_TH
dc.description.abstract	โครงการวิจัยเรื่อง การประยุกต์ใช้สมุนไพรไทยเพื่อควบคุมแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำในถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยที่เก็บรักษาแบบแช่แข็งแบบเทคโนโลยีดั้งเดิมและแบบกล่องโฟม ได้แบ่งการทดลองออกเป็น 2 การทดลอง โดยการทดลองแรกเป็นการพัฒนาเทคโนโลยีการแช่แข็งถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วย (Penaeus merguiensis) แบบกล่องโฟมด้วยการประยุกต์ใช้สารสกัดขิง (Zingiber officinale Roscoe) และใบมะรุม (Moringa oleifera Lam.) ความเข้มข้น 0.1 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร เปรียบเทียบกับยาปฏิชีวนะ Penicillin-Streptomycin (PS) ความเข้มข้น 0.1% จากการศึกษาพบว่า สารสกัดใบมะรุมมีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับประยุกต์ใช้ในการเก็บรักษาถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยมากกว่า สารสกัดขิง ถึงแม้ว่าประสิทธิภาพในการรักษาเปอร์เซ็นต์สเปิร์มที่มีชีวิตของกุ้งแชบ๊วยในชุดการ ทดลองที่เติมสารสกัดใบมะรุมและชุดการทดลองที่เติมสารสกัดขิงมีค่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P>0.05) ตลอดการเก็บรักษาถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยเป็นระยะเวลา 1 ปี แต่สารสกัดใบมะรุมมีประสิทธิภาพในการลดปริมาณแบคทีเรียกลุ่มเฮทเทอโรโทรปทั้งหมดในถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยได้ดีกว่าสารสกัดขิง แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเปรียบเทียบกับการเติมยาปฏิชีวนะพบว่าสารสกัดสมุนไพรทั้ง 2 ชนิดนี้ยังมีประสิทธิภาพต่ำกว่ายาปฏิชีวนะ PS ในด้านการกำจัดแบคทีเรียกลุ่มเฮทเทอโรโทรปทั้งหมดในการทดลองตอนที่ 2 เป็นการศึกษาแบบแผนความไวต่อยาปฏิชีวนะและยีนความรุนแรงในการก่อโรคกลุ่ม Narrow-spectrum beta-lactamase (NSBL ได้แก่ blaTEM, blaSHV และ blaPSE-1), Extended-spectrum beta-lactamase (ESBL ได้แก่ blaTEM, blaSHV และ blaCTX-M) และ AmpC beta-lactamase (ได้แก่ blaCMY-1 และ blaCMY-2) ของแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำที่ดื้อต่อยาปฏิชีวนะ PS และสารสกัดขิงและใบมะรุม ที่แยกได้จากถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยแช่แข็ง โดยพบว่าแบคทีเรีย ส่วนใหญ่มีความไวต่อยาปฏิชีวนะที่ทำการศึกษาในครั้งนี้จำนวน 18 ชนิด ยกเว้น Plesiomonas shigelloides ที่ดื้อต่อยาปฏิชีวนะ 4 ชนิด ได้แก่ Cefoxitin, Cephalotin, Sulfonamides และ Trimethoprim-sulfamethoxazole ส่วน Staphylococcus aureus subsp. aureus พบว่าดื้อต่อยาปฏิชีวนะ 2 ชนิด ได้แก่ Sulfonamides และ Tetracycline และ Staphylococcus epidermidis / S. lugdunensis ดื้อต่อยาปฏิชีวนะ Tetracycline และแบคทีเรียชนิดสุดท้ายที่ดื้อต่อยาปฏิชีวนะ คือ Tatumella ptyseos ที่ดื้อต่อยาปฏิชีวนะ 3 ชนิด ได้แก่ Ampicillin, Cefoxitin และ Cephalotin และไม่พบยีนความรุนแรงกลุ่มนี้ในแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำที่ใช้ในการศึกษาในครั้งนี้	th_TH
dc.description.sponsorship	สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ	th_TH
dc.language.iso	th	th_TH
dc.publisher	คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา	th_TH
dc.subject	แบคทีเรียก่อโรค - - การควบคุมคุณภาพ	th_TH
dc.subject	สมุนไพร - - การใช้ประโยชน์	th_TH
dc.subject	สาขาเกษตรศาสตร์และชีววิทยา	th_TH
dc.title	การประยุกต์ใช้สมุนไพรไทยเพื่อควบคุมแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำในถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยที่เก็บรักษาแบบแช่แข็งแบบเทคโนโลยีดั้งเดิมและแบบกล่องโฟม	th_TH
dc.title.alternative	Application of Thai medicinal plants for controlling human and aquatic animals pathogenic bacteria in Penaeus merguiensis spermatophores cryopreserved by conventional method and styrofoam box	en
dc.type	Research	th_TH
dc.author.email	subunti@buu.ac.th	th_TH
dc.author.email	verapong@buu.ac.th	th_TH
dc.year	2561	th_TH
dc.description.abstractalternative	This project entitled “Application of Thai medicinal plants for controlling human and aquatic animal pathogenic bacteria in Penaeus merguiensis spermatophores cryopreserved by conventional method and styrofoam box” was divided into 2 main experiments. In the first experiment, cryopreservation of banana shrimp (Penaeus merguiensis) spermatophores using styrofoam box with addition of ginger (Zingiber officinale Roscoe) or moringa (Moringa oleifera Lam.) extracts (0.1 mg/ml; final concentration each) in comparison with 0.1% Penicillin-Streptomycin (PS) was developed. Along cryostorage for a year, moringa extract was suitable agent for cryopreservation of banana shrimp spermatophores. Although similar sperm viability percentages of post-thawed sperm supplemented with moringa or ginger extracts were observed, moringa extract significantly reduced (P < 0.05) heterotrophic bacteria number in cryostored spermatophore, compared with those added with ginger extract. However, the two tested extracts showed lower efficacy than PS in terms of elimination of heterotrophic bacteria. In the second experiment, antibiotic susceptibility and presence of virulent genes (narrow-spectrum beta-lactamase (NSBL; blaTEM, blaSHV and blaPSE-1), extended-spectrum beta-lactamase (ESBL; blaTEM, blaSHV and blaCTX-M) and AmpC beta-lactamase (blaCMY-1 and blaCMY-2)) of human and aquatic animal pathogenic bacteria isolated from cryostored spermatophores resistant to PS and moringa and ginger extracts were investigated. Most bacteria used in this study were susceptible to 18 tested antibiotics with exception of 4 bacterial species. Plesiomonas shigelloides was resistant to 4 antibiotics e.g. cefoxitin, cephalotin, sulfonamides and trimethoprim-sulfamethoxazole while Staphylococcus aureus subsp. aureus was resistant to sulfonamides and tetracycline. Tetracycline was a only antibiotic that was unable to inhibit Staphylococcus epidermidis / S. lugdunensis and Tatumella ptyseos exhibited resistance characteristics to ampicillin, cefoxitin and cephalotin. Lastly, absence of all virulent genes tested in this study was observed in human and aquatic animal pathogenic bacteria isolates.	en