Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อผิดพลาดในการเขียนตัวอักษรจีนของนิสิตวิชาเอกภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา โดยวิเคราะห์เปรียบเทียบลักษณะข้อผิดพลาดด้านการเขียนของนิสิตแต่ละชั้นปี โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นิสิตชั้นปีที่ 1 ถึง 4 ที่ลงทะเบียนเรียนตามรายวิชาที่เปิดสอนของสาขาวิชาภาษาจีนในปีการศึกษา 2555 จำนวน 161 คน
มีการเก็บรวบรวมจากแบบฝึกหัดของนิสิต หลังจากนั้นได้ทำการแบ่งประเภทของข้อผิดพลาด และวิเคราะห์ทางสถิติ
ผลการวิจัยพบว่านิสิตชั้นปีที่ 2 มีอัตราการผิดพลาดด้านการเขียนตัวอักษรจีนสูงที่สุด รองลงมาคือ นิสิตชั้นปีที่ 3 นิสิตชั้นปีที่ 4 และนิสิตชั้นปีที่ 1 ตามลำดับ โดยลักษณะข้อผิดพลาดของนิสิตแต่ละขั้นปี สามารถจำแนกข้อผิดพลาดเป็น 2 ลักษณะคือ ความผิดพลาดใสระดับการเขียนตัวอักษรและความผิดพลาดในระดับการใช้ตัวอักษร
ข้อผิดพลาดในระดับการเขียนตัวอักษรผิด สามารถจำแนกตามจำนวนมากน้อยตามลำดับ ดังนี้ เส้นขีดผิดพลาด ส่วนประกอบผิดพลาด โครงสร้างผิดพลาด และอื่น ๆ ส่วนข้อผิดพลาดในระดับการใช้ตัวอักษร สามารถจำแนกตามจำนวนมากน้อยตามลำดับ ดังนี้ การใช้ตัวอักษรที่มีรูปร่างใกล้เคียงกันมาแทนที่ การใช้ตัวอักษาที่มีเสียงพ้องหรือคล้ายกันมาแทนที่ การใช้ตัวอักษรที่รูปร่างและเสียงใกล้เคียงกันมาแทนที่ และการใช้ตัวอักษรที่เสียงและรูปร่างไม่เกี่ยวข้องกันมาแทนที่ โดยลักษณะข้อผิดพลาดส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์กับลำดับชั้นปีการศึกษาของนิสิต โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05