กลวิธีการแปลหน่วยสร้างประโยคเน้นส่วนในพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษ

พิสินี เจียมสถิตย์

DSpace Home
→
Faculty of Humanities and Social Science
→
วิทยานิพนธ์ (Theses)
→
View Item

dc.contributor.advisor	ณัฐภัทร พัฒนา
dc.contributor.author	พิสินี เจียมสถิตย์
dc.contributor.other	มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
dc.date.accessioned	2023-09-18T07:51:04Z
dc.date.available	2023-09-18T07:51:04Z
dc.date.issued	2563
dc.identifier.uri	https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/10054
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--มหาวิทยาลัยบูรพา, 2563
dc.description.abstract	งานวิจัยเรื่องกลวิธีการแปลหน่วยสร้างประโยคเน้นส่วนในพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโครงสร้างหน่วยเน้นส่วนในภาษาอังกฤษที่ผู้แปลเลือกใช้แทนโครงสร้างหน่วยเน้นส่วนชนิดต่าง ๆ ในภาษาไทย และเพื่อศึกษากลวิธีการแปลหน่วยสร้างเน้นส่วนชนิดต่าง ๆ จากต้นฉบับภาษาไทยเป็นฉบับแปลภาษาอังกฤษที่ปรากฏอยู่ในพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 ฉบับตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2563 จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สูตรไพศาล ผลการวิจัยพบว่า ในการแปลหน่วยสร้างเน้นส่วนในตัวบทพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 จากภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษนั้น โดยทั่วไปพบว่า ผู้แปลใช้กลวิธีการแปลหลัก 3 กลวิธี ได้แก่ 1. การแปลแบบเสรี โดยไม่จำกัดอยู่ที่หน่วยสร้างชนิดใด พบในอัตราส่วนร้อยละ 39.17 2. การแปลแบบตรงตัวโดยใช้หน่วยสร้างเน้นส่วนที่เป็นชนิดเดียวกันกับภาษาต้นฉบับมาเป็นคู่เทียบ พบในอัตราส่วนร้อยละ 36.66 และ 3. การแปลแบบสื่อความโดยใช้หน่วยสร้างเน้นส่วนด้วยกันแต่ไม่จำกัดชนิดในภาษาอังกฤษมาเป็นคู่แปลพบในอัตราส่วนร้อยละ 24.17 และมีการใช้หน่วยสร้างเน้นส่วนทั้งหมด 4 ชนิดที่ปรากฎพบโดยเฉลี่ยในภาษาฉบับแปล โดยหน่วยสร้างเน้นส่วนรูปแบบ Passive construction ปรากฏมากที่สุด พบในอัตราส่วนร้อยละ 46.57 รองลงมาคือ หน่วยสร้างเน้นส่วนรูปแบบ Fronting/ Y-movement Construction พบในอัตราส่วนร้อยละ 24.66 และหน่วยสร้างเน้นส่วน Cleft Construction พบในอัตราส่วนร้อยละ 6.85
dc.language.iso	th
dc.publisher	คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
dc.rights	มหาวิทยาลัยบูรพา
dc.subject	ภาษาไทย -- การแปล
dc.subject	ภาษาอังกฤษ -- การแปล
dc.subject	ภาษาไทย -- การแปลเป็นภาษาอังกฤษ
dc.subject	มหาวิทยาลัยบูรพา -- สาขาวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร
dc.title	กลวิธีการแปลหน่วยสร้างประโยคเน้นส่วนในพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษ
dc.title.alternative	Trnsltion strtegies of focus clusl constructions in the immigrtion ct from thi into english
dc.type	วิทยานิพนธ์/ Thesis
dc.description.abstractalternative	The objectives of this study were to investigate focus clausal constructions in which a translator selected in translating Thai focus sentences to English and to study translation strategies of focus clausal constructions from Thai into English in Immigration Act, B.E. 2522 (1979), published in 2020 by Soutpaisal Law publisher. The results of this study indicated that in translating focus clausal contructions in Immigration Act, B.E. 2522 (1979) from Thai to English, three main translation strategies were employed by the translator, namely; 1. free translation in which sentence structures in the target language are not limited to any particular ones by 39.17 percent; 2. Faithrul translation in which sentence structures in the target language are limited to only corresponding focus constructions by 36.66 percent; and 3. Communicative translation in which sentence structures in the target language are limited to only focus constructions by 24.17 percent, respectively. There were four forms of focus clausal constructions found in translated texts. The most commonly found construction form was Passive Construction at 46.57 percent, followed by Fronting/ Y-movement Construction at 24.66 percent, and Cleft Construction at 6.85 percent, respectively.
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.grantor	มหาวิทยาลัยบูรพา