พฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยของผู้พักอาศัยในบ้านพักข้าราชการค่ายกรมหลวงชุมพรจังหวัดชลบุรี

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอย และเปรียบเทียบพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยของผู้พักอาศัยในบ้านพักข้าราชการค่ายกรมหลวงชุมพร จังหวัดชลบุรี โดยศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 340 ครัวเรือน ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวมรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ t-test, One-way ANOVA เปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธี Scheffé และ Welch and Brown-Forsythe เปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธี Dunnett C ผลการศึกษา พบว่า ผู้พักอาศัยมีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยโดยภาพรวมอยู่ในระดับดี ผู้พักอาศัยมีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยดีที่สุดในด้านการลดปริมาณขยะจากแหล่งต้นทาง รองลงมาคือ ด้านการนำกลับมาใช้ซ้ำและด้านการนำกลับมาใช้ใหม่ตามลำดับ ผลการเปรียบเทียบความแตกต่างของพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยของผู้พักอาศัย พบว่า ผู้พักอาศัยที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีพฤติกรรมการจัดการขยะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยกลุ่มตัวอย่างที่มีระดับการศึกษาอนุปริญญามีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยดีกว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีระดับการศึกษามัธยมตอนปลายหรือเทียบเท่าและระดับปริญญาตรีและผู้พักอาศัยที่มีระยะเวลาอาศัยอยู่ในบ้านพักข้าราชการต่างกันมีพฤติกรรมการจัดการขยะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ กลุ่มตัวอย่างที่มีระยะเวลาอาศัยในบ้านพักน้อยกว่า 3 ปี มีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยแย่กว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีระยะเวลาอาศัยในบ้านพัก 6-10 ปีส่วนผู้พักอาศัยที่มีเพศ อายุ สถานะ รายได้ต่อเดือนของครัวเรือน สถานภาพอาคารอยู่อาศัย และจำนวนสมาชิกในครัวเรือนต่างกัน มีพฤติกรรมการจัดการขยะไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05