พิพิธภัณฑ์ประเทศไทยแนวทางการออกแบบพื้นที่ร่วมสมัย

Abstract

ปัญหาที่เกิดในวงการศิลปะสมมติฐานที่เกิดขึ้น แนวทางการออกแบบพื้นที่ร่วมสมัย ความต้องการการแสดงงานในรูปแบบต่าง ๆ ที่มันเติบโตขึ้นกับพื้นที่ ที่เป็นอยู่ไม่เป็นปัจจัยสัมพันธ์ต่อกันไม่มีนัยยะทําให้เกิดปัญหาในการแสดงงานแต่ละครั้ง จัดตั้งแสดงเหมาะสมตรงตามธรรมชาติของงาน โครงสร้างของพื้นที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับงานร่วมสมัยภายใต้บริบทสังคมไทย และมองเห็นทางออกในการแก้ปัญหา เพื่อผลักดันให้เป็นแหล่งการเรียนรู้ พิพิธภัณฑ์ที่มีมาตรฐานยิ่งขึ้น และตอบสนองความต้องการการแสดงงานในรูปแบบต่าง ๆ ที่มันเติบโตขึ้นกับพื้นที่ ทําให้เกิดปัญหาในการแสดงงานแต่ละครั้ง ในการจัดตั้งแสดงเหมาะสมตรงตามธรรมชาติของงาน เพื่อตอบสนองความต้องการของศิลปิน ซึ่งจะได้หลุดจากข้อจํากัดเรื่องพื้นที่ในการจัดแสดงที่เป็นอยู่ไม่เป็นปัจจัยสัมพันธ์ต่อกันในงานวิจัยครั้งนี้ เพื่อศึกษาปัญหาที่เกิดขึ้นจากการใช้พื้นที่ในส่วนพิพิธภัณฑ์ทางศิลปะ และหอศิลป์ ภาครัฐและเอกชน ศึกษาองค์ประกอบพื้นที่การจัดแสดงพิพิธภัณฑ์ศิลปะในประเทศไทยและต่างประเทศ เพื่อส่งเสริมการแสดงของพิพิธภัณฑ์ร่วมสมัยบนพื้นฐานบริบทความเป็นไทย ที่มีการสํารวจ ลงพื้นที่พบข้อปัญหาพื้นที่ไม่สามารถตอบสนองแนวความคิดของศิลปินได้ จึงนําเอาปัญหามาคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์ และนําไปสู่การออกแบบ จึงจําเป็นต้องศึกษาลักษณะผู้ใช้งานศิลปินสมัยใหม่ ศึกษาความต้องการใช้พื้นที่เพื่อสามารถกําหนดพื้นที่และความเหมาะสมของบริเวณที่ตั้งให้สอดคล้องกับการใช้งาน เพื่อเป็นแนวการทดลองออกแบบพื้นที่สมัยใหม่ภายใต้บริบทความเป็นไทย และผู้วิจัยมีความคาดหวังว่าจะเป็นแนวทางการออกแบบเพื่อนําไปสู่พื้นที่ร่วมสมัย ที่สามารถตอบสนองแนวการทํางานสมัยใหม่ในปัจจุบัน