การบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์เพื่อการเรียนรู้ กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์ชาวบางกอก

Abstract

การวิจัยเรื่องการบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์เพื่อการเรียนรู้ กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์ ชาวบางกอกมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์ 4 ด้าน คือ ด้านอาคาร ด้านบุคลากร ด้านจัดการข้อมูล และด้านประชาสัมพันธ์เพื่อนําผลการวิจัยวิจัยที่ได้มาเป็นแนวทางในการบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์ชาวบางกอกและพิพิธภัณฑ์อื่น ๆ ได้อย่างเหมาะสม โดยมุ่งเน้นให้พิพิธภัณฑ์เป็นแหล่งเรียนรู้ของชุมชนได้อย่างแท้จริง การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพโดยใช้วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและการลงภาคสนามโดยเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง จํานวน 120 คน ผลการวิจัยพบว่า การบริหารด้านอาคาร ผู้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ให้ความสนใจในเรื่องของความดั้งเดิมของพื้นที่จัดแสดงเป็นลําดับแรก (xത = 4.53) ซึ่งเป็นความโดดเด่นอย่างหนึ่งของพิพิธภัณฑ์ที่ประยุกต์อาคารดั้งเดิมมาเป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อจัดแสดงให้ผู้เข้าชมได้ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับรูปแบบของอาคารด้านบุคลากรผู้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ให้ความสนใจในเรื่องของบุคลากรที่มีความสามารถในการให้บริการ(xത = 4.07) ซึ่งเป็นองค์ประกอบสําคัญของศักยภาพบุคลากรในด้านพิพิธภัณฑ์ ด้านจัดการข้อมูลพบว่าผู้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ให้ความสนใจเรื่องการที่พิพิธภัณฑ์เป็นแหล่งเรียนรู้ ค้นคว้าข้อมูลทางศิลปวัฒนธรรม (xത = 4.20) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าชมที่มานั้นมุ่งหวังให้พิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่ให้ความรู้เกี่ยวกับเนื้อหาของประวัติความเป็นมาเรื่องราวทั้งทางด้านศิลปะ วัฒนธรรม ไม่ใช่เพียงการมาเข้าชมเพื่อความบันเทิงอย่างเดียวด้านประชาสัมพันธ์พบว่าผู้เข้าชมให้ความสนใจเรื่องเอกสารที่เพียงพอต่อการให้บริการ (xത = 4.28) เพื่อเพียงพอต่อความต้องการของผู้เข้าชมในการรับทราบข้อมูล การวิจัยการบริหารดังกล่าวมานั้นจะเป็นข้อมูลที่ใช้เพื่อการพัฒนารูปแบบการบริการจัดการพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นชาวบางกอกได้อย่างเหมาะสมและรวมไปถึงพิพิธภัณฑ์อื่น ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นต่อไป