ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว

Abstract

ภาวะหัวใจล้มเหลวเป็นภาวะที่การดำเนินโรคอยู่ในระยะสุดท้ายการรักษามุ่งเน้นที่การควบคุมกลไกการปรับตัวของร่างกายให้อยู่ในภาวะสมดุลและชะลอการเสื่อมของหัวใจ โดยเน้นที่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียม การวิจัยเชิงทำนายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวที่มารับการตรวจรักษาที่แผนกอายุรกรรมผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลพระปกเกล้า จังหวัดจันทบุรี จำนวน 85 ราย คัดเลือกด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่ายเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลทั่วไป แบบประเมินพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมของผู้ป่ วยภาวะหัวใจล้มเหลวแบบประเมินความรู้เกี่ยวกับการจัดการตนเองแบบสอบถาม ระดับความรุนแรงของโรคแบบประเมินภาวะซึมเศร้า และแบบประเมินการสนับสนุนทางสังคม โดยใช้สถิติเชิงบรรยายและวิเคราะห์สถิติถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีค่าคะแนนพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมโดยรวมเฉลี่ยเท่ากัย 41.81 (SD = 9.55) โดยความรู้เกี่ยวกับการจัดการตนเองเป็นปัจจัยร่วมทำนายพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวได้ร้อยละ 17.6 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติผลการศึกษานี้เสนอแนะว่า การส่งเสริมพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว พยาบาลควรมุ่งเน้นการให้ความรู้ในการจัดการตนเอง เพื่อให้ผู้ป่วยมีพฤติกรรมการจัดการตนเองในการจำกัดโซเดียมที่ถูกต้องและต่อเนื่องต่อไป