ฤทธิ์ต้านจุลชีพของสมุนไพรในการต้าน/ ฆ่าแบคทีเรียก่อโรคที่ดื้อยาปฏิชีวนะหลายขนาน

Abstract

จากการทดสอบฤทธิ์เบื้องต้นในการยับยั้งการเจริญของ S.aureus ATCC 25923 S.aureus ATCC 43300 ด้วยวิธี disk diffusion ของส่วนสกัดเอธานอลของพืชชนิดต่างๆจำนวน 20 ชนิด พบว่ามีส่วนสกัดเอธานอลของพืชจำนวน 14 ชนิด แสดงฤทธิ์ยับยั้งการเจริญของแบคทีเรีย ทดสอบทั้งสองสายพันธุ์ MSSA และ MRSA ได้แก่ ใบมะม่วงหิมพานต์ ใบฝาดดอกขาว ใบโปรงขาว ใบและดอกเล็กมือนาง ใบโปรงแดง ใบพังกาหัวสุมดอกขาว ใบพลูคาว ใบลำพูทะเล เหง้ากระทือ เหง้ากระชายดำ เหง้าขิงแม่โขง เหง้าว่านริดสีดวง และเหง้าว่านสาวหลง ต่อจากนั้นคณะผู้วิจัยได้คัดเลือกส่วนสกัดเอธานอลอของพืชสองชนิดจากวงศ์ Zingiberaceae ได้แก่ ขิงแม่โขง และว่านริดสีดวง มาสกัดซ้ำด้วยตัวทำละลายเฮกเซน เอธิลอะซิเตท และน้ำตามลพดับ และนำมาทดสอบฤทธิ์ต้านแบคทีเรียทดสอบดังกล่างด้วยวิธี disk diffusion พบว่า ส่วนสกัดย่อยเอทิลอะซิเตทของขิงแม่โขงและส่วนสกัดย่อยเฮกเซนของว่านริดสีดวง มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเชื้อได้ดีที่สุด เมื่อนำส่วนสกัดย่อยเอทิลอะซิเตทของขิงแม่โขงและส่วนสกัดย่อยเฮกเซนของว่านริดสีดวงมาหาค่า MIC ในการยับยั้งการเจริญของ S.aureus สายพันธุ์ที่ดื้อยา methicillin (MRSA) ที่แยกได้จากสิ่งส่งตรวจของผู้ป่วยจำนวน 24 ไอโซเลท ด้วยวิธี agar dilution พบว่า ค่า MIC50 ของส่วนสกัดย่อย เอทิลอะซิเตท และส่วนสกัดย่อยเฮกเซนของขิงแม่โขงมีค่าอยู่ระหว่าง 62.5-125 μg/mL และ 250-500 μg/mL ตามลำดับรายงานวิจัยนี้เป็นรายงานครั้งแรกของฤทธิ์ต้านจุลชีพของส่วนสกัดจากขิงแม่โขงและว่านริดสีดวง ซึ่งข้อมูลที่ได้แสดงให้เห็นว่า ส่วนสกัดจากพืชเหล่านี้น่าจะเป็นประโยชน์ในการพัฒนายารักษาโรคที่เกิดจากการติดเชื้อ MRSA ที่มีคุณสมบัติดื้อยาปฏิชีวนะหลายขนานต่อไปในอนาคต