การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของครูกลุ่มโรงเรียนขยายโอกาสในจังหวัดระยอง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันของสมรรถนะด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ 2) เปรียบเทียบและศึกษาความสัมพันธ์ของสมรรถนะด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญกับภูมิหลังบางประการ 3) ประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสมรรถนะด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ครูผู้สอนกลุ่มโรงเรียนขยายโอกาส ในจังหวัดระยอง จำนวนทั้งหมด 276 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multistage sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) วิธีการทดสอบ ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และใช้การทดสอบรายคู่ โดยวิธีการของเชฟเฟ่ การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน การหาค่าความต้องการจำเป็น (PNIModified) ผลการวิจัยพบว่า 1) ครูผู้สอนมีสมรรถนะด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ตามแนวทาง การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ อยู่ในระดับปานกลาง 2) การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ พบว่า จำแนกตามเพศ และวุฒิการศึกษา แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนจำแนกตามอายุและประสบการณ์ในการสอน มีความสัมพันธ์อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ 3) ประเมินความต้องการจำเป็น พบว่าสมรรถนะที่มีความต้องการจำเป็นอันดับแรก คือการวัดให้ครอบคลุมทุกด้าน รองลงมาได้แก่ การเก็บรวบรวมข้อมูลการวัดและประเมินผล การกำหนดจุดมุ่งหมายของการวัดและประเมินผล การรายงานผลและนำผลไปใช้ และใช้วิธีการและเครื่องมือที่หลากหลายในการวัดและประเมินผลเป็นลำดับสุดท้าย