รูปแบบการส่งเสริมแรงงานทักษะไทยสู่ สปป.ลาว

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มุ่งศึกษารูปแบบการจ้างงานแรงงานทักษะจากประเทศอาเซียนใน 4 วิชาชีพ คือ วิศวกร สถาปนิก นักสำรวจ และนักบัญชีของ สปป.ลาว ศึกษาความต้องการและการสร้างกระบวนการเตรียมความพร้อม 4 วิชาชีพทักษะของไทยที่จะไปทำงาน ณ สปป.ลาว โดยกระบวนการวิจัยแบบประสานวิธี (Mixed methodology) โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) ผู้เชี่ยวชาญจนกว่าข้อมูลจะอิ่มตัว และประเมินสมรรถนะของนักศึกษาชั้นปีสุดท้ายระดับปริญญาตรีของไทย 4 วิชาชีพ คือ วิศวกร สถาปนิก นักสำรวจ และนักบัญชี สรุปผลการวิจัย พบว่า ผู้ประกอบการที่ได้ให้การสัมภาษณ์เห็นตรงกันว่าลาวนั้น มี ความขาดแคลนแรงงานจริง ซึ่งวิชาชีพที่ขาดแคลนมากที่สุด คือวิศวกร สถาปนิก นักสำรวจ และนักบัญชีมีความต้องการแรงงานไทยไปทำงานนั้น ส่วนใหญ่เห็นตรงกันว่าต้องการอย่างแน่นอน ไทยเป็นแรงงานที่ทาง สปป.ลาว ต้องการคุณสมบัติเบื้งอต้นที่ทาง สปป.ลาว พิจารณา ได้แก่ วุฒิการศึกษา ระดับการศึกษา ประสบการณ์ในการทำงาน ประวัติการฝึกอบรม ทักษะด้านภาษา ทักษะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ทักษะการทำงานเป็นทีม และสัมภาษณ์ถึงคุณภาพชีวิตในการทำงานของแรงงานทักษะที่จะได้รับหากไปทำงานยัง สปป.ลาว สมรรถนะเฉพาะของ 4 แรงงาน ทักษะตำแหน่งวศิวกร ตำแหน่งสถาปนิก ตำแหน่งนักสำรวจ ตำแหน่งนักบัญชี การส่งเสริมแรงงานทักษะไทยทั้ง 4 สาขาวิชาชีพ ผู้วิจัยจึงได้ทำการสำรวจสมรรถนะของ นักศึกษาชั้นปีสุดท้ายในระดับอุดมศึกษา เพื่อเป็นข้อมูลในการเตรียมความพร้อมแรงงานทักษะในการออกสู่ตลาดแรงงานในอนาคต และสำรวจความคาดหวังคุณภาพชีวิตในการทำงานของทั้ง 4 วิชาชีพ เมื่อทดสอบสมมติฐานความคาดหวังคุณภาพชีวิตในการทำงานของทั้ง 4 วิชาชีพ มีความแตกต่างกัน ทุกด้านอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .05) และวิเคราะห์สมรรถนะที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตในการทำงานของแต่ละสาขาวชิาชีพ เพื่อให้ทาง สปป.ลาว นั้นจัดสรรคุณภาพชีวิตในการทำงานตามที่สาขาวิชาชีพนั้นต้องการและทางประเทศไทยสามารถส่งเสริมแรงงานแต่ละสาขาวิชาชีพให้มีสมรรถนะที่สามารถไปทำงานยังองค์การที่มีคุณภาพชีวิตตามที่คาดหวังในอนาคต