การจำแนกขนาด ร้อยละการปกคลุม และความหนาแน่นของหญ้าทะเล โดยประยุกต์ภาพถ่ายรายละเอียดสูงจากหุ่นยนต์อากาศยานขนาดเล็ก บริเวณอุทยานแห่งชาติ หาดเจ้าไหม จังหวัดตรัง

Abstract

หญ้าทะเลเป็นแหล่งทรัพยากรชายฝั่งที่สำคัญ ซึ่งเป็นแหล่งอาหาร และที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำปัจจุบันหญ้าทะเลมีปริมาณลดลง เนื่องจาก ถูกทำลายจากมนุษย์และภัยธรรมชาติในการศึกษาครั้งนี้ได้ใช้ภาพถ่ายทางอากาศจากหุ่นยนต์อากาศยานขนาดเล็ก (Small Unmanned Aerial Vehicle : sUAV) เพื่อจัดทำแผนที่ภาพถ่ายรายละเอียดสูงของชนิดพันธ์หญ้าทะเลและความ หนาแน่นของหญ้าทะเล โดยภาพจากหุ่นยนต์อากาศยานขนาดเล็กจะเป็นภาพสีจริง (RGB camera) และภาพอินฟาเรดใกล้ (Near Infrared) เพื่อทดสอบการจำแนกระหว่างการจำแนกข้อมูลเชิงจุดภาพ (Pixel Based Classification) ด้วยขั้นตอนการจำแนกความน่าจะเป็นสูงสุด (Maximum Likelihood- Classification) กับวิธีการจำแนกข้อมูลเชิงวัตถุ (Object-based Classification) ร่วมกับแบบจำลองฐานกฎ (Rule Based Model) เพื่อเปรียบเทียบความถูกต้องในการจำแนกชนิดพันธ์หญ้า ทะเล ผลการศึกษาในภาคสนามชนิดพันธ์ของหญ้าทะเลที่พบได้แก่ หญ้าคาทะเล (Enhalus acoroides) หญ้าใบมะกูด (Halophila ovalis) หญ้าชะเงาเต่า (Thalassia hemprichii) เป็นต้น ผลวิธีการจำแนกแบบควบคุมโดยผู้เชี่ยวชาญมีค่าความถูกต้องโดยรวม (Overall Accuracy) สูงกว่าเทคนิคการจำแนกเชิงวัตถุ โดยวิธีการจำแนกแบบควบคุมโดยผ้เชี่ยวชาญมีค่าความถูกต้องโดยรวม 88% และค่าสัมประสิทธิ์แคปปา (Kappa Coefficient) อยู่ที่ 0.84 ส่วนวิธีการจำแนกเชิงวัตถุความถูกต้องโดยรวมอยู่ที่ 80% และค่าสัมประสิทธิ์แคปปาเท่ากับ 0.71 จึงนำวิธีการจำแนกแบบควบคุม โดยผู้เชี่ยวชาญมาทำแผนที่ การจำแนกร้อยละความหนาแน่นของหญ้าทะเลโดยความถูกต้องโดยรวมอยู่ที่ 77% และค่าสัมประสิทธิ์แคปปาเท่ากับ 0.69 สำหรับการศึกษาในอนาคตควรใช้กล้องถ่ายภาพหลายช่วงคลื่น (Multispectral Camera) เพื่อช่วงคลื่นที่เหมาะในการจำแนกมากขึ้น