พฤติกรรมของโลหะหนักบางชนิดบริเวณปากแม่น้ำบางปะกง

Abstract

การศึกษาพฤติกรรมของโลหะ Cd, Cu, Fe, Mn, Ni, Pb และ Zn ในแม่น้ำบางปะกงในฤดูแล้ง (มีนาคม 2543) และฤดูฝน (กรกฎาคม 2543) พบว่าทั้งสองฤดูโลหะทุกตัวมีพฤติกรรมแบบไม่อนุรักษ์ โดยมีค่า KD ของโลหะที่ทำการศึกษาในครั้งนี้มีลำดับดังนี้ Fe > Mn > Pb > Zn > Ni > Cu > Cd ในฤดูแล้ง และ Fe > Mn > Pb > Zn > Pb > Ni > Cu > Cd ในฤดูฝน พฤติกรรมการแพร่กระจายของโลหะหนักในแม่น้ำบางปะกงถูกควบคุมโดยการชะล้างโลหะจากแผ่นดิน ลักษณะทางอุทกวิทยาปริมาณน้ำท่า การขึ้นลงของน้ำทะเล และการตกตะกอนร่วมของโลหะอื่น ๆ กับ Fe-Mn-Oxides และ Fe-Mn-Carbonate อย่างไรก็ตามขบวนการทางชีวภาพก็มีความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของแคดเมียม ระดับความเข้มข้นของโลหะหนักที่ตรวจพบได้ในการศึกษาครั้งนี้ ยังอยู่ในมาตรฐานคุณภาพน้ำของแหล่งน้ำผิวดินประเภทที่ 3 ของไทย แต่มีแนวโน้นที่มีการปนเปื้อนในระดับที่สูงขึ้นของโละหะ Cd, Cu, Ni, Pb และ Zn จากเดิมที่เคยมีการศึกษามา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะกอนแขวนลอยที่บริเวณปากแม่น้ำ ซึ่งน่าจะมีสาเหตุจากโรงงานอุตสาหกรรมที่มีอยู่มากบริเวณปากแม่น้ำ มากกว่า 70% โละหะหนักทุกตัวที่ทำการศึกษาในครั้งนี้อยู่ในรูปของตะกอนแขวนลอยยกเว้นแคดเมียม ซึ่งมีค่าประมาณ 40 % ดังนั้นรูปแบบที่สำคัญของโลหะที่มีการขนถ่ายจากแม่น้ำบางปะกงออกสู่อ่าวไทยจึงอยู่ในรูปของตะกอนแขวนลอย