กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้: https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/5059
ชื่อเรื่อง: การดูแลแผลต่อเนื่องผู้ป่วยที่ถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัดของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา
ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: ธีรพล เหล่ามะโฮง
มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะแพทยศาสตร์
คำสำคัญ: สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
พิษสัตว์
โรคติดเชื้อจากสัตว์
วันที่เผยแพร่: 2565
สำนักพิมพ์: คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
รายละเอียด: การพยากรณ์โรคและภัยสุขภาพของสำนักสื่อสารความเสี่ยงฯ กรมควบคุมโรค คาดว่าในสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงบ่อย (ร้อนสลับฝนตก) ซึ่งอากาศที่ร้อนอาจทำให้สัตว์หงุดหงิดได้ง่ายอาจมีผู้เสียชีวิตจากโรคพิษสุนัขบ้าได้ เนื่องจากโรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปี โรคพิษสุนัขบ้าเป็นโรคติดต่อจากสัตว์สู่คน โดยเชื้อจะเข้าทางบาดแผล ผ่านการกัด ข่วน เลีย หรือสัมผัสกับน้ำลายของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมทุกชนิดที่ติดเชื้อ เช่น สุนัข แมว หนู ลิง ค้างคาว สัตว์ที่พบบ่อยที่สุด คือ สุนัข รองลงมา คือ แมวและวัว ประชาชนควรระมัดระวังตนเองและบุตรหลานไม่ให้ถูกสัตว์กัดหรือ ข่วน จากสถิติโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา พบว่ามีผู้ป่วยเข้ารับบริการด้วยเรื่องถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัด ปีพ.ศ. 2564 เป็นจำนวนถึง 1,279 ราย นอกจากโรคพิษสุนัขบ้าแล้วยังมีอีกปัญหาสำคัญที่ตามมา หลังจากที่ถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัด ที่มีลักษณะเป็นแผลแบบถูกแทง (puncture wound) และแผลฉีกขาด (laceration wound) ซึ่งอาจนำไปสู่การติดเชื้อแบคทีเรียอย่างรุนแรงได้หากไม่ได้รับการดูแลบาดแผลอย่างถูกวิธี (ณัฐวุฒิ ลีลากนก, 2560) จากประเด็นดังกล่าว จึงจัดทำมือการดูแลแผลต่อเนื่องผู้ป่วยที่ถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัดของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพาขึ้น สำหรับบุคลากรเพื่อใช้เป็นแนวทางการปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องเหมาะสม เป็นไปในแนวทางเดียวกันรวมทั้งส่งเสริมการหายของแผลให้เป็นไปอย่างปลอดภัย
URI: http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/5059
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล:เอกสารคู่มือ (Manual Documents)

แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม รายละเอียด ขนาดรูปแบบ 
MED_Theerapol.pdf6.12 MBAdobe PDFดู/เปิด


รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น