กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้:
https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/5059
ชื่อเรื่อง: | การดูแลแผลต่อเนื่องผู้ป่วยที่ถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัดของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา |
ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: | ธีรพล เหล่ามะโฮง มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะแพทยศาสตร์ |
คำสำคัญ: | สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม พิษสัตว์ โรคติดเชื้อจากสัตว์ |
วันที่เผยแพร่: | 2565 |
สำนักพิมพ์: | คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา |
รายละเอียด: | การพยากรณ์โรคและภัยสุขภาพของสำนักสื่อสารความเสี่ยงฯ กรมควบคุมโรค คาดว่าในสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงบ่อย (ร้อนสลับฝนตก) ซึ่งอากาศที่ร้อนอาจทำให้สัตว์หงุดหงิดได้ง่ายอาจมีผู้เสียชีวิตจากโรคพิษสุนัขบ้าได้ เนื่องจากโรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปี โรคพิษสุนัขบ้าเป็นโรคติดต่อจากสัตว์สู่คน โดยเชื้อจะเข้าทางบาดแผล ผ่านการกัด ข่วน เลีย หรือสัมผัสกับน้ำลายของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมทุกชนิดที่ติดเชื้อ เช่น สุนัข แมว หนู ลิง ค้างคาว สัตว์ที่พบบ่อยที่สุด คือ สุนัข รองลงมา คือ แมวและวัว ประชาชนควรระมัดระวังตนเองและบุตรหลานไม่ให้ถูกสัตว์กัดหรือ ข่วน จากสถิติโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา พบว่ามีผู้ป่วยเข้ารับบริการด้วยเรื่องถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัด ปีพ.ศ. 2564 เป็นจำนวนถึง 1,279 ราย นอกจากโรคพิษสุนัขบ้าแล้วยังมีอีกปัญหาสำคัญที่ตามมา หลังจากที่ถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัด ที่มีลักษณะเป็นแผลแบบถูกแทง (puncture wound) และแผลฉีกขาด (laceration wound) ซึ่งอาจนำไปสู่การติดเชื้อแบคทีเรียอย่างรุนแรงได้หากไม่ได้รับการดูแลบาดแผลอย่างถูกวิธี (ณัฐวุฒิ ลีลากนก, 2560) จากประเด็นดังกล่าว จึงจัดทำมือการดูแลแผลต่อเนื่องผู้ป่วยที่ถูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมกัดของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพาขึ้น สำหรับบุคลากรเพื่อใช้เป็นแนวทางการปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องเหมาะสม เป็นไปในแนวทางเดียวกันรวมทั้งส่งเสริมการหายของแผลให้เป็นไปอย่างปลอดภัย |
URI: | http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/5059 |
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล: | เอกสารคู่มือ (Manual Documents) |
แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม | รายละเอียด | ขนาด | รูปแบบ | |
---|---|---|---|---|
MED_Theerapol.pdf | 6.12 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด |
รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น