กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้: https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/4305
ระเบียนเมทาดาทาแบบเต็ม
ฟิลด์ DC ค่าภาษา
dc.contributor.authorไพฑูรย์ มกกงไผ่
dc.contributor.authorอาวุธ หมั่นหาผล
dc.contributor.authorวันชัย วงสุดาวรรณ
dc.contributor.authorสุกานดา ทับเมฆา
dc.contributor.otherมหาวิทยาลัยบูรพา. สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล
dc.date.accessioned2022-03-07T06:31:47Z
dc.date.available2022-03-07T06:31:47Z
dc.date.issued2560
dc.identifier.urihttp://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/4305
dc.descriptionโครงการวิจัยประเภทงบประมาณเงินรายได้จากเงินอุดหนุนรัฐบาล (งบประมาณแผ่นดิน) ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2560th_TH
dc.description.abstractการปนเปื้อนของสารโพลีไซคลิก อะโรมาติก ไฮโดรคาร์บอน (พีเอเอช) ในสัตว์น้ำชายฝั่งทะเลบริเวณภาค ตะวันออก ทำการเก็บตัวอย่างหอยแมลงภู่ ตะกอนดินและปลาทะเลศึกษาระหว่างเดือนตุลาคม 2559 ถึงเดือนมีนาคม 2560 พบความเข้มข้นของสารพีเอเอชรวม ที่สะสมในหอยแมลงภู่ขนาดเล็กในฤดูฝนโดยเฉลี่ย 2.692±2.294, 0.096±0.040 และ 0.002±0.007 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในหอยแมลงภู่ขนาดใหญ่โดยเฉลี่ย 0.418±0.588, 0.027±0.021 และ 0.006±0.017 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในบริเวณอ่างศิลา ศรีราชาและมาบตาพุด ตามลำดับ ขณะที่ในฤดูแล้งพบ การสะสมสารพีเอเอชรวม ในหอยแมลงภู่ขนาดเล็กโดยเฉลี่ย 0.020±0.013, 0.010±0.006 และ 0.014±0.019ไมโครกรัม/ กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในหอยแมลงภู่ขนาดใหญ่โดยเฉลี่ย 0.011±0.008, 0.008±0.007 และ 0.003±0.005 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) บริเวณอ่างศิลา ศรีราชา และมาบตาพุดตามลำดับ ผลจากการศึกษาแสดงให้ทราบว่าฤดูกาล สถานที่และขนาดไม่มีอิทธิพลร่วมกันในการปนเปื้อนของสารพีเอเอช รวมในเนื้อเยื่อหอย และในฤดูฝนหอยแมลงภู่ขนาดเล็กบริเวณอ่างศิลามีการปนเปื้อนสารพีเอเอชรวม อยู่สูง แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ตะกอนดินจากแหล่งเลี้ยงหอยแมลงภู่ทั้ง 3 พื้นที่ พบมีปริมาณของสารพีเอเอชรวม ปนเปื้อนในฤดูฝนโดยเฉลี่ย 0.019±0.031, 0.012±0.037 และ 0.028±0.032 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ขณะที่ในฤดูแล้งพบการปนเปื้อนของสารพีเอเอชรวม โดยเฉลี่ย 0.000±0.004, 0.000±0.000 และ 0.006±0.004 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ในบริเวณอ่างศิลา ศรีราชา และมาบตาพุด จังหวัดระยองตามลำดับ ผลการศึกษาแสดงให้ทราบว่าทั้งฤดูกาลและสถานที่ไม่มีความแตกต่างทางสถิติ การปนเปื้อนสารพีเอเอชรวม ในปลาทะเลบริเวณชายฝั่งอ่าวพร้าวของเกาะเสม็ด จังหวัดระยองจากตัวอย่างปลา 10 ชนิด ผลการศึกษาในฤดูฝน พบสารพีเอเอชรวม ปนเปื้อนโดยปริมาณเฉลี่ย 0.020±0.027 และ 0.007±0.008 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ของแนวใกล้ฝั่งและห่างฝั่งตามลำดับ ขณะที่ในฤดูแล้ง พบปริมาณสารพีเอเอชรวม โดย เฉลี่ย 0.002±0.004 และ 0.045±0.096 ไมโครกรัม/กรัม (น้ำหนักแห้ง) ของแนวใกล้ฝั่งและห่างฝั่งตามลำดับ ผลการศึกษา แสดงให้ทราบว่าฤดูกาลมีผลต่อการปนเปื้อนสารพีเอเอชรวม ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) โดยพบในฤดูแล้งปริมาณสูงกว่าในฤดูฝน ผลจากการศึกษาแสดงถึงระบบนิเวศทางทะเลมีการปนเปื้อนด้วยสารมลพิษโดยเฉพาะสารในกลุ่มปิโตรเลียมไฮโดรคาร์บอนอยู่อย่างต่อเนื่องสถิติ อย่างไรก็ตามไม่พบสารพีเอเอชรวม ในกลุ่มที่ก่อให้เกิดมะเร็งth_TH
dc.description.sponsorshipสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติth_TH
dc.language.isothth_TH
dc.publisherสถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล มหาวิทยาลัยบูรพาth_TH
dc.subjectโพลิไซคลิกอะโรมาติคไฮโดรคาร์บอน - - แง่สิ่งแวดล้อมth_TH
dc.subjectสัตว์น้ำ - - การปนเปื้อนth_TH
dc.subjectสาขาเกษตรศาสตร์และชีววิทยาth_TH
dc.titleการประเมินสถานการณ์การปนเปื้อนสารโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน (พีเอเอช) ในสัตว์น้ำชายฝั่งทะเล บริเวณภาคตะวันออกth_TH
dc.title.alternativeSituation assessment of contaminated Polycyclic Aromatic hydrocarbons (PAHs) in marine organisms from the Eastern coasten
dc.typeResearchth_TH
dc.author.emailphaithoo@buu.ac.thth_TH
dc.author.emailarvut@buu.ac.thth_TH
dc.author.emailwanchai@buu.ac.thth_TH
dc.year2560th_TH
dc.description.abstractalternativeThe contamination of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in marine organisms and sediments from the Eastern coast from eastern coast in Chonburi and Rayong province, Thailand between October 2016 and March 2017 was investigated. The concentration levels of PAHs in small size of Green mussel (Perna viridis) samples from Ang Sila, Sriracha and Mabtaput in the rainy season were 2.692±2.294, 0.096±0.040 and 0.002±0.007 μg/g (dry weights) in average and those in large size were 0.418±0.588, 0.027±0.021 and 0.006±0.017 μg/g (dry weights). The samples collected in the dry season from Ang Sila, Sriracha and Mabtaput showed that the average concentration levels in dry weight of PAHs in small size mussel were 0.020±0.013, 0.010±0.006 and 0.014±0.019 μg/g (dry weights) and in large size were 0.011±0.008, 0.008±0.007 and 0.003±0.005 μg/g (dry weights) The result were suggested that PAHs contaminated in mussels during the two seasons of all stations were significantly. Interaction in all factors including season, station and sizes had not an effect on the contamination of PAHs. The highest concentration of PAHs was found in the rain season at Ang Sila. The concentration levels of PAHs in sediment samples collected from Ang Sila, Sriracha and Mabtaput in the rainy season were 0.019±0.031, 0.012±0.037 and 0.028±0.032 μg/g (dry weights) in average while, in dry season were 0.000±0.004, 0.000±0.000 and 0.006±0.004 μg/g (dry weights). The result suggested that PAHs contaminated in sediments in both two seasons of all areas were not significantly different.en
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล:รายงานการวิจัย (Research Reports)

แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม รายละเอียด ขนาดรูปแบบ 
2565_184.pdf2.41 MBAdobe PDFดู/เปิด


รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น