การแช่แข็งน้ำเชื้อปลาไนเพื่อการจัดตั้งธนาคารน้ำเชื้อ

Abstract

งานวิจัยเรื่อง การแช่แข็งน้ำเชื้อปลาไนเพื่อการจัดตั้งธนาคารน้ำเชื้อ ได้ศึกษาการเปลี่ยนแปลงคุณภาพสเปิร์ม ผลของสารไครโอโพรเทคแทนท์ต่อการเคลื่อนที่ของสเปิร์ม ผลของอัตราการลดอุณหภูมิและอุณหภูมิสุดท้ายที่มีต่อการเคลื่อนที่ของสเปิร์มที่แช่แข็งด้วยเครื่องลดอุณหภูมิอัตโนมัติ การแช่แข็ง น้ำเชื้อด้วยการใช้ไอไนโตรเจนเหลวในกล่องโฟม การพัฒนาวิธีการแช่แข็งน้ำ เชื้อปลาไนปริมาณมาก รวมทั้งศึกษาผลของระยะเวลาการเก็บรักษาน้ำเชื้อปลาไนแช่แข็งที่มีคุณภาพสเปิร์มหลังการละลาย และความสามารถของน้ำเชื้อปลาไนแช่แข็งในการปฏิสนธิกับไข่ พบว่าคุณภาพสเปิร์มของน้ำเชื้อสดมีการ เปลี่ยนแปลงในช่วงฤดูผสมพันธุ์วางไข่ โดยความหนาแน่นของสเปิร์มมีค่าสูงขึ้นในช่วงปลายฤดูผสมพันธุ์วางไข่ สารไครโอโพรเทคแทนท์ที่มีความเป็นพิษต่ำต่อสเปิร์มปลาไน ได้แก่ dimethylsulfoxide (DMSO), ethylene glycol, propylene glycol, sucrose, ethanol และ methanol น้ำเชื้อปลาไนที่ เจือจางด้วย 10% DMSO เมื่อแช่แข็งด้วยการใช้เครื่องมือแช่แข็งน้ำเชื้ออัตโนมัติ หรือแช่แข็งด้วยการใช้ไอไนโตรเจนเหลวภายในกล่องโฟม ต่างก็ให้ผลการเคลื่อนที่ของสเปิร์มหลังการละลายมีค่าสูงใกล้เคียงกับน้ำเชื้อสด โดยการแช่แข็งน้ำชื้อด้วยเครื่องมือแช่แข็งน้ำเชื้ออัตโนมัติต้องลดอุณหภูมิมาให้ถึงอุณหภูมิ สุดท้าย -80 องศาเซลเซียสก่อนนำน้ำเชื้อแช่แข็งไปเก็บรักษาในไนโตรเจนเหลว การแช่แข็งน้ำเชื้อปลาไนในปริมาณที่มากขึ้นในหลอด Cryotube มีประสิทธิภาพไม่แตกต่างกับการแช่แข็งด้วยหลอดฟาง โดย น้ำเชื้อปลาไนแช่แข็งที่ได้จัดเก็บไว้ในถังไนโตรเจนเหลวในลักษณะธนาคารน้ำน้ำเชื้อนาน 240 วันยังคงมีคุณภาพสเปิร์มหลังการละลายอยู่ในเกณฑ์ที่ดี การศึกษาความสามารถในการปฏิสนธิไข่ปลาไนด้วยน้ำเชื้อปลาไนแช่แข็งในชุดการทดลองต่าง ๆ พบว่าน้ำเชื้อปลาไนที่แช่แข็งด้วยหลอดฟางและหลอด Cryotube หลังการละลายสามารถปฏิสนธิไข่ปลาไนได้ค่าเฉลี่ย 35.2-63.4% ซึ่งมีค่าต่ำกว่าน้ำเชื้อสด (69.3-75.1%) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) การแช่แข็งน้ำเชื้อปลาไนเพื่อการจัดตั้งธนาคารน้ำเชื้อเป็นประโยชน์ต่อการบริหารจัดการสายพันธุ์ปลาที่ดีเพื่อประโยชน์การเพาะเลี้ยงและการอนุรักษ์ สัตว์น้ำ