การวัดและการระบุลักษณะแหล่งกำเนิดของสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่ายในนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุดของประเทศไทยโดยการใช้เทคนิคการวิเคราะห์หลายตัวแปร

Abstract

ปริมาณความเข้มข้นเฉลี่ยรายปีของสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs) จะถูกวัดจากสถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศในนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550 ถึงปี พ.ศ. 2558 โดยมีการประยุกต์เทคนิคการวิเคราะห์หลายตัวแปรเพื่อระบุปริมาณลักษณะแหล่งกำเนิดหรือสาเหตุของการเกิด VOCs พร้อมกันกับตรวจสอบการจัดกลุ่มสถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศเพื่อกำหนดรูปแบบทางกายภาพของสถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศโดยพิจารณาจากการปลดปล่อย VOCs ส่วนประกอบหลักของการวิเคราะห์ปัจจัยแสดงให้เห็นว่ามีแหล่งกำเนิดหรือสาเหตุสำคัญของการเกิด VOCs ที่มีผลต่อคุณภาพอากาศในนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด 3 แหล่ง คือ กิจกรรมในครัวเรือน ได้แก่ เต-ตระคลอโรเอทธิลีนและคลอโรฟอร์ม การปล่อยของเสียจากยานพาหนะ ได้แก่ เบนซีน และกระบวนการทางอุตสาหกรรม ได้แก่ ไวนิลคลอไรด์ 1,3-บิวทาไดอีน ไดคลอโรมีเทน และไตรคลอโรเอทธิลีน นอกจากนี้การวิเคราะห์แบ่งกลุ่มยังแสดงให้เห็นอีกว่ามีการแบ่งกลุ่มสถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศออกเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 เป็นกลุ่มที่มีปริมาณความเข้มข้นเฉลี่ยของ VOCs ในบรรยากาศโดยรวมค่อนข้างต่ามีจำนวน 5 สถานี ได้แก่ สถานีโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลมาบตาพุด (S1) สถานีวัดมาบชลูด (S2) สถานีโรงเรียนวัดหนองแฟบ (S3) สถานีเมืองใหม่มาบตาพุด (S4) และสถานีศูนย์บริการสาธารณสุขบ้านตากวน (S6) กลุ่มที่ 2 เป็นกลุ่มที่มีปริมาณความเข้มข้นเฉลี่ยของ VOCs ในบรรยากาศโดยรวมปานกลางคือ สถานีหมู่บ้านนพเกตุ (S7) และกลุ่มที่ 3 เป็นกลุ่มที่มีปริมาณความเข้มข้นเฉลี่ยของ VOCs ในบรรยากาศโดยรวมค่อนข้างสูง คือ สถานีชุมชนบ้านพลง (S5)