การพัฒนาแบบวัดสมรรถนะการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในประเทศไทยเมื่อเข้าสู่ยุคอาเซียนภิวัตน์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อพัฒนาแบบวัดสมรรถนะการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในประเทศไทยเมื่อเข้าสู่ยุคอาเซียนภิวัตน์ 2) เพื่อตรวจสอบคุณภาพของแบบวัด ด้านความตรง ความเที่ยงและค่าอำนาจจำแนก และ 3) เพื่อสร้างเกณฑ์ปกติวิสัยระดับประเทศ (National Norms) กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้บริหาร สถานศึกษาสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 1,130 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวัดสมรรถนะการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในประเทศไทยเมื่อเข้าสู่ยุคอาเซียนภิวัตน์ มี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ สมรรถนะหลัก สมรรถนะการบริหารงาน และสมรรถนะอาเซียน ผลการวิจัยพบว่า 1) แบบวัดที่พัฒนาขึ้น มีข้อคำถาม 86 ข้อ เพื่อวัดองค์ประกอบสมรรถนะหลัก 34 ข้อ สมรรถนะการบริหารงาน 24 ข้อ และสมรรถนะอาเซียน 28 ข้อ 2) ผลการวิเคราะห์คุณภาพ พบว่าแบบวัดองค์ประกอบสมรรถนะหลัก สมรรถนะการบริหารงาน และสมรรถนะอาเซียน มีค่าอำนาจจำแนก (t) อยู่ระหว่าง 3.102 ถึง 8.259, 3.102 ถึง 8.021 และ 3.006 ถึง 6.102 ตามลำดับ มีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทุกองค์ประกอบ มีค่าความเที่ยงโดยสูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .94, .92 และ .98 ตามลำดับ และความตรงเชิงโครงสร้าง พบว่าโมเดลสมรรถนะการบริหาร งานสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (χ2 = 92.64, P-value = 0.00012, df = 48, χ2 / df = 1.93, RMSEA = 0.029, CFI = 0.99, GFI = 0.99, AGFI = 0.97) ข้อคำถามทั้ง 86 ข้อ มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) เกณฑ์ปกติวิสัยของแบบวัด จำแนกเป็น 3 ระดับ ได้แก่ สมรรถนะการบริหารงานในระดับสูง มีตำแหน่งเปอร์เซ็นไทล์ในช่วง 77.01 ถึง 100.00 สเตไนน์ ที่ 7 ถึง 9 ระดับ ปานกลาง มีตำแหน่งเปอร์เซ็นไทล์ในช่วง 23.01 ถึง 77.00 สเตไนน์ ที่4 ถึง 6 และผู้บริหารที่มีสมรรถนะการบริหารงานในระดับควรได้รับการแก้ไข มีตำแหน่งเปอร์เซ็นไทล์ในช่วง 0.00 ถึง 23.00 สเตไนน์ ที่ 1 ถึง 3