คุณภาพ ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการให้บริการของงานทะเบียนสถิตินิสิต มหาวิทยาลัยบูรพา

Abstract

การวิจัยเรื่อง คุณภาพ ปัญหาและเเนวทางการพัฒนาการให้บริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาคุณภาพการให้บริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิต เพื่อเปรียบเทียบปัญหา คุณภาพการให้บริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิต จำแนกตามระดับการศึกษา และกลุ่มสาขาวิชา และเพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิต กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ คือ บัณฑิตที่สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยบูรพา ทั้งระดับปริญญาตรี และระดับบัณฑิตศึกษา ปีการศึกษา 2552 จำนวน 376 คน ซึ่งกำหนดขนาดตัวอย่างจากสูตรของยามาเน่ เก็บตัวอย่างโดยวิธีสุ่มกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบเเบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ในการวิเคราห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน t-test, One-way ANOVA และทดสอบความแตกต่างรายคู่โดยใช้วิธีของเชฟเฟ่ (Scheffe's Method) ผลการวิจัยพบว่า 1. คุณภาพการให้บริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิต กองบริการการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านประสิทธิภาพของงาน มากที่สุด รองลงมา คือ ด้านความเสมอภาคในการให้บริการ ด้านการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงงาน และด้านสถานที่ ตามลำดับ 2. ปัญหาของการบริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิตกองบริการการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา โดยรวมอยู่ในระดับน้อย เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านประสิทธิภาพของงาน มากที่สุด รองลงมา คือ ด้านสถานที่ ด้านการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงงาน และด้านความเสมอภาคในการให้บริการ ตามลำดับ 3. บัณฑิตที่ศึกษากลุ่มสาขาวิชาแตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อคุณภาพการให้บริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิตของกองบริการการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพาในภาพรวม ด้านการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงงาน และด้านสถานที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนบัณฑิตที่มีระดับการศึกษาแตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อคุณภาพการให้บริการของงานทะเบียนและสถิตินิสิตของกองบริการการศึกษามหาวิทยาลัยบูรพา ภาพรวมและด้านต่าง ๆ ไม่แตกต่างกัน