การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นแบบบูรณาการกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี เรื่องอาชีพการทำสวนลำไยในชุมชนโป่งน้ำร้อนสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นแบบบูรณาการ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี เรื่องอาชีพการทำสวนลำไยในชุมชนโป่งน้ำร้อน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อน อำเภอโป่งน้ำร้อน จังหวัดจันทบุรี มีวิธีการดำเนินงาน 5 ขั้นตอน คือ 1. การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน 2. การสร้างหลักสูตร 3. การประเมินหลักสูตรก่อนนำไปใช้ 4. การนำหลักสูตรไปทดลองใช้ 5. การปรับปรุงแก้ไขหลักสูตร กลุ่มตัวอย่างในการทดลองใช้หลักสูตร คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 ปีการศึกษา 2552 โรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อน อำเภอโป่งน้ำร้อน จังหวัดจันทบุรี จำนวน 25 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ประเมินหลักสูตรโดยวิธี Puissance Measure (P.M) เพื่อหาคุณภาพของหลักสูตรก่อนนำไปทดลองใช้โดยผู้วิจัยแบบ One group-Pretest- Posttest Design การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1. หลักสูตรท้องถิ่นแบบบูรณาการที่มีคุณภาพสูง หลักสูตรองค์ประกอบครบถ้วน หลักสูตรมีความเหมาะสมกับสภาพท้องถิ่นของผู้เรียนและมีประโยชน์ต่อชีวิตประจำวัน 2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังการใช้หลักสูตรท้องถิ่นสูงกว่าก่อนการใช้หลักสูตรท้องถิ่นอย่างมีสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. ทักษะการปฏิบัติงานของนักเรียนผ่านเกณฑ์อยู่ในระดับดีมาก 4. เจตคติของผู้เรียนต่ออาชีพการทำสวนลำไยหลังจากการทดลองใช้หลักสูตร เจตคติหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทีระดับ .01