ผลของการใช้กิจกรรมการกระจ่างค่านิยมต่อการมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี โครงการเกษตรเพื่อชีวิต

Abstract

การศึกษาวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้กิจกรรมการกระจ่างค่านิยมต่อการมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี โครงการเกษตรเพื่อชีวิต โดยสุ่มมาจำนวน 30 คน แบ่งกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 15 คน ด้วยวิธีการจับคู่ กลุ่มทดลองได้การฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยมต่อการมี วินัยในตนเอง เป็นเวลา 3 วัน ๆ ละ 4 กิจกรรม โดยใช้เวลาในการฝึกกิจกรรมละ 100 นาที ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยม การเก็บข้อมูลแบ่งเป็น 3 ระยะคือ ระยะก่อนทดลอง ระยะหลังทดลอง และระยะติดตามผล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำประเภทหนึ่งตัวแปร ระหว่างกลุ่มละหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่ม (Repeated Measures Designs: One Between Subjects Variable and One Within – Subjects Variable) เพื่อเปรียบเทียบคะแนนค่านิยมต่อการมีวินัยในตนเองของนักศึกษาที่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยมกับกลุ่มที่ไม่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยม ผลการศึกษาค้นพบว่า 1. มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลองกับช่วงเวลาของการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. นักศึกษาที่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยม มีค่านิยมต่อการมีวินัยในตนเองสูงกว่านักศึกษาที่ไม่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยมในระยะหลังทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. นักศึกษาที่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยม มีค่านิยมต่อการมีวินัยในตนเองสูงกว่านักศึกษาที่ไม่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยมในระยะติดตามผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. นักศึกษาที่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยม มีค่าตำนิยมต่อการมีวินัยในตนเองในระยะหลังทดลองสูงกว่าระยะก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 5. นักศึกษาที่ได้รับการฝึกกิจกรรมการกระจ่างค่านิยมต่อการมีวินัยในตนเองในระยะติดตามผลสูงกว่าระยะก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05