การสะสมของปริมาณสาร Geosmin และ MIB ในบ่อเลี้ยงกุ้งแวนนาไม (Litopenaeus vannamei) แบบพัฒนา

Abstract

การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างแพลงก์ตอน คุณภาพน้ำ และกลิ่นไม่พึงประสงค์ในบ่อดินที่เลี้ยงกุ้งขาวแวนนาไมด้วยน้ำความเค็มต่ำ (10-15 psu) และความเค็มปกติ (25-30 psu) ในปี พ.ศ. 2557 บ่อดินมีขนาด 3 ไร่ (0.48 เฮกแตร์) ความลึกน้ำ 1.5 เมตร ปล่อยกุ้งขาวแวนนาไมลงเลี้ยงที่ความหนาแน่น 100,000 ตัวต่อไร่ (62 ตัวต่อตารางเมตร) เก็บตัวอย่างแพลงก์ตอนและคุณภาพน้ำที่ระดับความลึก 30 เซนติเมตรจากผิวหน้าน้ำและที่ระดับความลึก 20 เซนติเมตรจากพื้นท้องน้ำ ตัวอย่างดินตะกอนเก็บที่ระดับความลึก 5 เซนติเมตรจากผิวหน้าดินเพื่อนำมาวิเคราะห์ปริมาณสารอินทรีย์รวม ปริมาณไนโตรเจนรวม และปริมาณฟอสฟอรัสรวม ค่า Geosmin และ MIB จะวิเคราะห์หลังจากปล่อยกุ้งขาวแวนนาไมลงเลี้ยงได้ 30 วัน ผลการศึกษาพบว่าในพื้นที่ที่เลี้ยงด้วยน้ำความเค็มต่ำ พบ Oscillatoria เป็นแพลงก์ตอนพืชกลุ่มเด่น ค่าเฉลี่ยความหนาแน่นของแพลงก์ตอนมีค่าอยู่ระหว่าง 29,730±7,661 ถึง 23,127±6,213 unit cell/L ในพื้นที่ที่เลี้ยงด้วยน้ำความเค็มปกติ พบ Nitzscia เป็นแพลงก์ตอนพืชกลุ่มเด่น ค่าเฉลี่ยความหนาแน่นของแพลงก์ตอนมีค่าอยู่ระหว่าง 32,288±3,650 ถึง 35,379±4,697 unit cell/L ระดับของ geosmin and MIB ในน้ำมีค่าระหว่าง 0.73±0.91 ถึง 3.66±0.88 ug/l และ 0.14±0.01 to 1.20±0.87 ระดับของ geosmin และMIB ในดินมีค่าระหว่าง 1.63±1.42 ถึง 5.57±4.26 ug kg-1 และ 0.23±0.16 ถึง 0.89±0.59 ug kg-1. ระดับของ geosmin and MIB ในกล้ามเนื้อกุ้งขาวแวนนาไมมีค่าระหว่าง 0.82±0.84 ถึง 1.85±0.50 ug kg-1 และ 0.09±0.07 ถึง 0.52±0.53 ug kg-1. นอกจากนี้ปริมาณ Geosmin และ MIB มีความสัมพันธ์กับปริมาณแพลงก์ตอนและคุณภาพน้ำ ได้แก่ ปริมาณไนเตรท