โครงสร้างทางจุลภาคและการกัดกร่อนเหล็กเสริมของคอนกรีตของคอนกรีตผสมเถ้าปาล์มน้ำมันที่แช่ในสิ่งแวดล้อมทะเลเป็นเวลา 3 ปี

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษา ผลของเถ้าปาล์มน้ำมันบดละเอียดต่อการแทรกซึมคลอไรด์ การกัดกร่อนเหล็ก กำลังอัดและโครงสร้างจุลภาคของคอนกรีตที่ผสมเถ้าปาล์มน้ำมัน หลังแช่ในสภาวะแวดล้อมทะเลเป็นเวลา 3 ปี โดยหล่อคอนกรีตควบคุมจากปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 ให้มีอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน (W/B) เท่ากับ 0.40 0.45 และ 0.50 และใช้เถ้าปาล์มน้ำมันบดละเอียดแทนที่ปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 ในอัตราส่วนร้อยละ 0 15 25 35 และ 50 โดยน้ำหนักวัสดุประสาน ในแต่ละอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน หล่อคอนกรีตทรงลูกบาศก์ขนาด 200x200x200 มม3. และฝังเหล็กเส้นกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 12 มม. ยาว 50 มม. ที่ระยะคอนกรีตหุ้มเหล็ก 10 20 และ 50 มม. นอกจากนั้น ทำการหล่อคอนกรีตทรงกระบอกขนาดส้นผ่านศูนย์กลาง 100 มม. สูง 200 มม. เพื่อใช้ในการทดสอบกำลังอัดคอนกรีต ทำการบ่มคอนกรีตในน้ำจนอายุครบ 28 วัน จากนั้นนำตัวอย่างคอนกรีตไปแช่ในสภาวะแวดล้อมทะเลที่สภาวะเปี ยกสลับแห้ง หลังจากแช่น้ำทะเลครบ 3 ปี ได้เก็บตัวอย่างคอนกรีตมาทดสอบกำลังอัด การแทรกซึมของคลอไรด์โดยใช้กรดและน้ำเป็นตัวทำละลาย และการกัดกร่อนของเหล็ก ผลการศึกษา พบว่า ในช่วงของการแช่น้ำทะเล 3 ปี คอนกรีตที่ผสมเถ้าปาล์มน้ำมันมีอัตราการเพิ่มของกำลังอัดสูงกว่าคอนกรีตของปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภทที่ 1 การแทนที่เถ้าปาล์มน้ำมันไม่เกินร้อยละ 25 โดยน้ำหนักวัสดุประสาน ส่งผลให้ลดการแทรกซึมของคลอไรด์ และการกัดกร่อนเหล็กเสริม ตลอดจนเพิ่มความสามารถในการกักเก็บคลอไรด์ในคอนกรีตทำให้คอนกรีตมีความคงทนสูงขึ้น