การแพร่กระจายและการสะสมของปริมาณโลหะหนักบางชนิดบริเวณชุมชนชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก

Abstract

ผลการศึกษาการแพร่กระจายและการสะสมของปริมาณโลหะหนักบางชนิดบริเวณชุมชนชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก โดยเก็บตัวอย่างน้ำทะเลและดินตะกอนห่างจากชายฝั่งทะเลประมาณ 1 กิโลเมตร ตั้งแต่เมืองชลบุรีถึงพัทยา รวม 8 สถานี ในช่วงเดือนมากราคมถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2535 คุณภาพน้ำทะเลโดยเฉลี่ยอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ (สวล) โดยค่าอุณหภูมิ 25.9-29.9 c พีเอช7.9-8.2 ออกซิเจนละลายน้ำ 4.24-6.06 mg/L ความเค็ม 30.3-35.4 ppt และความโปร่งใส 2.5-3.2 m ผลการวิเคราะห์โลหะหนักในตัวอย่างน้ำทะเลดินตะกอนที่เก็บในช่วงเดือนเมษายนถึงสิงหาคม โดยวิธี Differential Pulse Anodic Stripping Voltammetry และหาความเข้มช้นโดยวิธี standard addition ค่าพิสัยของปริมาณโลหะสังกะสี แคดเมียม ตะกั่ว คอปเปอร์ และปรอท ในตัวอย่างน้ำทะเล เท่ากับ ไม่พบ - 510, ไม่พบ -7.44, ไม่พบ -51.43, ไม่พบ -22.87 และ .0042 -5.9624 ug/L ตามลำดับ โดยทั่วไปอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานสวล ยกเว้นโลหะปรอทที่สถานีหน้าอำเภอเมืองชลบุรี และสังกะสีที่สถานีเกาะลอยศรีราชาและท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบัง ค่าพิสัยของปริมาณโลหะสังกะสี แคดเมียม ตะกั่ว คอปเปอร์ และปรอท ในดินตะกอนเท่ากับ 6.53 -243.62, nd -0.27, 1.82 -29.45, 0.72 -33.41 และ 07x10 -3 -2.11 x 10 -3 u/g dry wt ตามลำดับ และแนวโน้มโลหะสังกะสีจะเพิ่มขึ้น ความสามารถในการสะสมโลหะหนักในดินตะกอนเที่ยบกับน้ำทะเล พบว่า ตะกั่วสูงสุด รองลงมา คือ ทองแดง สังกะสี แคดเมียมและปรอทตามลำดับ ปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนอยู่ในช่วง 1.17-12.08% ซึ่งจะพบมากในดินตะกอนที่มีลักษณะเป็นดินโคลนบริเวณหน้าอำเภอเมืองชลบุรี อ่างศิลา และบริเวณหาดบางแสน ปริมาณปรอทในหอยนางรมจากอ่างศิลา แหลมแท่น และศรีราชา เท่ากับ 0.189 -1.784 ug/kg wet wt. และในหอยแมลงภู่ .365 -.791 ug/kg wet wt. แนวโน้มลดลงเมื่อเปรียบเทียบกับปีก่อน ๆ