ผลของการเปลี่ยนแปลงความเค็มอย่างเฉียบพลันต่อการรอดตาย พฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ และสรีระเคมีของกุ้งขาววัยรุ่น (Litopenaeus vannamei)

Abstract

ทำการปรับสภาพกุ้งขาวระยะคราบแข็ง (Intermolt stage) น้ำหนัก 22 กรัม ความยาว 13 เซนติเมตร ที่ความเค็มน้ำ 25 ppt นาน 7 วัน แล้วนำกุ้งย้ายมาที่ความเค็ม 15 ppt และ 40 ppt ทันที ดำเนินการ 5 ซ้ำต่อการทดลอง แล้วบันทึกพฤติกรรมและการเปลี่ยนแปลงลักษณะทางกาย เมื่อเวลาผ่านไป 30 นาที และ 12 ชั่วโมง และนำกุ้งทดสอบและชุดควบคุมอีกส่วนหนึ่งที่ปรับสภาพนาน 30 นาที ไปเก็บเลือดเพื่อไปตรวจวัดความเข้มข้นของโซเดียม โปแตสเซียม แมกนีเซียม แคลเซียม และคลอรีน จากการทดลองพบว่า กุ้งสามารถควบคุมสมดุลแร่ธาตุทั้ง 5 ชนิดให้คงที่ไว้ได้ในน้ำความเค็ม 10 ppt โดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p>0.05) กับชุดควบคุม ขณะที่ความเค็ม 40 ppt กุ้งขาวสามารถควบคุมโซเดียมและแมกนีเซียมให้มีความเข้มข้นคงที่ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p>0.05) กับชุดควบคุมกับความเข้มข้นของคลอรีนและโปรแตสเซียมมีความเข้มข้นสูงกว่าชุดควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ขณะที่แคลเซียมพบว่า มีความเข้มข้นต่ำกว่าชุดควบคุม และที่ 10 ppt อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การเพิ่มความเค็มน้ำส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมและลักษณะทางกายภาพสูงกว่าการลดความเค็มน้ำ โดยพบว่าเมื่อระยะเวลายาวนานขึ้นทั้งการลด และเพิ่มความเค็มน้ำมีแนวโน้มของอาการผิดปกติสูงขึ้น แต่ไม่มีผลกระทบต่ออัตราการรอด