กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้:
https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/12773
ชื่อเรื่อง: | การออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นสำหรับการเรียนรู้แบบสหวิทยาการ จังหวัดฉะเชิงเทรา |
ชื่อเรื่องอื่นๆ: | Local museum design for interdisciplinary learning: Chachoengsao Province |
ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: | จิรวัฒน์ พิระสันต์ สุชาติ เถาทอง จินดา เนื่องจำนงค์ มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะศิลปกรรมศาสตร์ |
คำสำคัญ: | มหาวิทยาลัยบูรพา -- สาขาวิชาทัศนศิลป์และการออกแบบ Humanities and Social Sciences วิทยานิพนธ์ปริญญาเอก พิพิธภัณฑ์ชุมชน -- ไทย -- ฉะเชิงเทรา พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น -- ไทย -- ฉะเชิงเทรา |
วันที่เผยแพร่: | 2559 |
สำนักพิมพ์: | คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา |
บทคัดย่อ: | การศึกษาการออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นสำหรับการเรียนรู้แบบสหวิทยาการ จังหวัดฉะเชิงเทรา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการของพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นในจังหวัดฉะเชิงเทรา พัฒนาแนวทางการออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นสำหรับการเรียนรู้แบบสหวิทยาการ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนจังหวัดฉะเชิงเทรา และศึกษาผลของการพัฒนาการออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นสำหรับการเรียนรู้แบบสหวิทยาการ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนจังหวัดฉะเชิงเทรา มีการดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึกจากปราชญ์ชุมชน นักวิชาการ ผู้บริหารองค์กร และการสนทนากลุ่มตัวแทนประชากรในพื้นที่ แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพปัญหามีความใกล้เคียงกับพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นอื่นคืองบประมาณในการบริหาร จัดการมีจำกัด ขาดเจ้าหน้าที่และบุคลากรดูแลโดยตรง การจัดแสดงวัตถุรวมถึงการจัดกิจกรรม การเรียนรู้ในพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นยังไม่น่าสนใจ ด้านความต้องการของพิพิธภัณฑ์คือการมีส่วนร่วมของบุคคลในชุมชนในด้านของการประชาสัมพันธ์ การจัดกิจกรรมให้น่าสนใจ การปลูกผังให้เด็กและเยาวชนเกิดความรักในชุมชน 2. การศึกษาแนวทางการออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นสำหรับการเรียนรู้แบบสหวิทยาการ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน พบว่า การออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นเชิงโครงสร้างของระบบบริหารจัดการควรเชื่อมโยงกับแหล่งเรียนรู้ 3 แห่งเป็นหลัก คือ ตลาดคลองสวน ศูนย์การเรียนรู้บอนสีฯ และศูนย์การเรียนรู้ปราชญ์เกษตรเศรษฐกิจพอเพียง โดยมีการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการร่วมกันซึ่งต้องอาศัยการมีส่วนร่วมของชุมชน ส่วนการออกแบบนิทรรศการเพื่อการเรียนรู้แบ่งเป็น 2 พื้นที่ คือ การจัดแสดงวัตถุแบบถาวรและการจัดพื้นที่แสดงวัตถุแบบชั่วคราว โดยเน้นการออกแบบกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ให้สัมพันธ์กับสื่อแสดงพร้อมทั้งเอกสารองค์ความรู้ที่เกี่ยวข้อง 3. ผลของการพัฒนาการออกแบบพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น พบว่า มีความเหมาะสมในการสื่อ ความหมายในรูปของการออกแบบนิทรรศการเพื่อการเรียนรู้ผ่านการสาธิต การแสดง การฝึกอบรมให้ความรู้แก่นักเรียน นักศึกษาและประชาชนทั่วไป โดขความร่วมมือจากชุมชน นอกจากนี้การออกแบบเชิงระบบบริหารจัดการ ยังได้รับการส่งเสริม สนับสนุนและเกิดความร่วมมือระหว่างชุมชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและหน่วยงานภายนอก |
รายละเอียด: | ดุษฎีนิพนธ์ (ปร.ด. ) -- มหาวิทยาลัยบูรพา, 2559 |
URI: | https://buuir.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/12773 |
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล: | วิทยานิพนธ์ (Theses) |
แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม | รายละเอียด | ขนาด | รูปแบบ | |
---|---|---|---|---|
Fulltext.pdf | 87.33 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด |
รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น