พอลิเมอร์นาโนคอมโพสิตลาเทกซ์ : สมบัติต้านการเจริญของเชื้อจุลินทรีย์และสมบัติทางเคมีกายภาพ

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะลดปัญหาการเกาะตัวกันและปรับปรุงสมบัติการกระจายตัวของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ในพอลิเมอร์เมทริกซ์ โดยการกราฟต์เมทิล เมทาไครเลต บนผิวหน้าของนาโนซิงค์ออกไซด์ด้วยเทคนิคพอลิเมอไรเซซันแบบแรดิคัล ขั้นตอนแรกเตรียมพันธะคู่บนผิวนาโน-ซิงค์ออกไซด์ โดยการทำปฏิกิริยากับสารควบคู่ (y-methacryloxypropyl trimethoxysilane) หลังจากนั้นกราฟต์ด้วยเมทิล เมทาไครเลต นำผลิตภัณฑ์ (ZnO-g-PMMA) ไปทดสอบการตกตะกอนพบว่า อนุภาคนาโน นซิงค์ออไซด์ที่ดัดแปลงผิวหน้าเกิดการเกาะตัวของอนุภาคในพอลิเมอร์เมทริกซ์น้อยลง สามารถการกระจายตัวของอนุภาคในตัวทำละลายดีขึ้น จากนั้นเตรียมนาโนคอมโพสิต ลาเทกซ์โดยใช้เมทิลเมทาไครเลต และอะคริลิค แอซิดมอนอเมอร์ โดยเทคนิคพอลิเมอร์ไรเซชันแบบอิมัลชันได้ ZnO-g/PMMA-E และ ZnO-g/PAA-E ตามลำดับ นำนาโนคอมโพสิตที่เตรียมได้ไปวิเคราะห์ด้วยเทคนิค FT-IR, TEM, XRD, TGA และทดสอบประสิทธิภาพการต้านเชื้อแบคทีเรีย การกราฟต์พอลิเมอรไรเซชันบนอนุภาคคอมโพสิตยืนยันได้จากเทคนิค Ft-IR และภาพถ่าย TEM ผลจาก TGA เทอร์โมแกรมแสดงให้เห็นว่านาโนคอมโพสิตมีเสถียรภาพทางความร้อนดีกว่าโฮโมพอลิเมอร์ และนาโนคอมโพสิตแสดงสมบัติการต้านเชื้อแบคทีเรีย Escherichia coli ทีดี